نویسندگان:

نازنین حقیقت بیان¹ .

¹(نویسنده مسئول)، دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. تلفن: email: nazanin‌_haghighatbayan@yahoo.com, tell: 0912887584993

چکیده فارسی: چکیده
مقدمه: این مطالعه با هدف مقایسه اثر بخشی مشاوره گروهی مبتنی بر زوج درمانی گاتمن و زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر کیفیت زناشویی، آزار عاطفی و سرخوردگی زنان دارای همسر معتاد شهر تهران طراحی و انجام شد.
روش پژوهش: مطالعه حاضر به روش آزمایشی با طرح تکرار سنجش آمیخته با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش متشکل ‌از کلیه ی زنان دارای همسر معتاد مراجعه‌کننده در سال 1401 به سازمان‌ بهزیستی ‌شهرستان تهران ‌بود. نمونه این مطالعه 45 نفر از زنان دارای همسر معتادی بودند که بر اساس ملاک های ورود و خروج به مطالعه و بر اساس نمرات اکتسابی در پرسشنامه، و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوردی داده ها پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی باسبی، پرسشنامه آزار عاطفی براهیمی و پرسشنامه سرخوردگی زناشویی پاینز بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه توسط آزمودنی های هر سه گروه تکمیل گردید. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با بهره گیری از نرم افزار 26SPSS استفاده گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه اثربخشی هر دو روش مشاوره گروهی مبتنی بر زوج درمانی گاتمن و مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه رفتاری تلفیقی را در بهبود کیفیت رابطه زناشویی و کاهش آزار عاطفی و سرخوردگی در مرحله پس آزمون و پیگیری یک ماهه تایید نمود.
نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن بود که روش مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه گاتمن نسبت به روش رفتاری تلفیقی دارای اثر بخشی بیشتری در آزار عاطفی و سرخوردگی بود. همچنین مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه رفتاری تلفیقی نسبت به روش مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه گاتمن دارای اثر بخشی بیشتری در کیفیت زناشویی بود.

کلمات کلیدی: زوج درمانی گاتمن ، کیفیت زناشویی ، مشاوره گروهی ، زوج‌درمانی رفتاری تلفیقی ، آزار عاطفی ، سرخوردگی .

Comparing the effectiveness of group counseling based on Gutman couple therapy and integrated behavioral couple therapy on marital quality, emotional abuse and frustration of women with addicted spouses in Tehran city

English Abstract: Abstract Introduction: This study was designed and conducted with the aim of comparing the effectiveness of group counseling based on Gutman couple therapy and integrated behavioral couple therapy on marital quality, emotional abuse and frustration of women with addicted husbands in Tehran. Research method: The present study was an experimental method with a repeated measurement design mixed with a control group. The statistical population of the research consisted of all women with addicted husbands who referred to the welfare organization of Tehran city in 1401. The sample of this study was 45 women with addicted husbands who were randomly assigned to two experimental groups and one control group based on the criteria for entering and exiting the study and based on the scores obtained in the questionnaire. Data collection tools were Busby Marital Relationship Quality Questionnaire, Brahimi Emotional Abuse Questionnaire, and Pines Marital Frustration Questionnaire, which were completed by subjects of all three groups in pre-test, post-test and one-month follow-up stages. To analyze the research data, analysis of variance with repeated measurements was used using SPSS 26 software. Findings: The results of the study confirmed the effectiveness of both group counseling methods based on Gutman couple therapy and group counseling based on integrated behavioral theory in improving the quality of marital relationship and reducing emotional abuse and frustration in the post-test and one-month follow-up phase. Conclusion: The findings indicated that the group counseling method based on Guttman's theory was more effective in emotional abuse and frustration than the integrated behavioral method. Also, group counseling based on integrated behavioral theory was more effective in marital quality than the group counseling method based on Guttman's theory.