نویسندگان:

سمیه کشاورز¹ ، علیرضا کاکاوند² ، نارین عباسی³ .

¹استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

²دانشیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

³دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای جو عاطفی خانواده در رابطه بین الگوهای ارتباطی با تحمل پریشانی زنان متأهل بود. طرح پژوهش حاضر همبستگی از نوع الگویابی تحلیل مسیر و نمونه پژوهش حاضر 217 نفر از زنان متأهل شهر تهران در سال 1400 بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های الگوهای ارتباطی زوجین، جو‌ عاطفی‌ خانواده و تحمل‌ پریشانی بود. اطلاعات جمع‌آوری‌شده از طریق روش الگویابی تحلیل مسیر تحلیل و نتایج نشان داد که رابطه معنی‌داری بین الگوهای ارتباطی زنان متأهل و تحمل پریشانی با نقش واسطه‌ای جو عاطفی خانواده وجود دارد. جو عاطفی نقش واسطه‌ای معناداری در رابطه بین ارتباط سازنده متقابل (001/0, P=22/0β=) و ارتباط اجتناب متقابل (001/0= P،19/0-β=) و تحمل پریشانی دارد. بر اساس یافته‌های پژوهش لازم است که در رابطه با عوامل زمینه‌ساز و سببی مانند الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده که موجب اثرگذاری بر تحمل پریشانی زنان متأهل می‌شود مداخله انجام شود تا نسبت به ارتقاء تحمل پریشانی زنان متأهل اقدام شود.
کلیدواژه‌ها: الگوهای ارتباطی، تحمل پریشانی، جو ‌عاطفی‌ خانواده

کلمات کلیدی: جو عاطفی خانواده ، الگوهای ارتباطی ، تحمل پریشانی .

Relationship Between Communication Patterns and Distress Tolerance Among Married Women: the Mediating Role of Family Emotional Atmosphere

English Abstract: This study aimed to examine the mediating effect of family emotional atmosphere on the association between communication patterns and distress tolerance in married women. The study employed a correlational design and utilized path analysis. The research sample comprised 217 married women residing in Tehran in the year 1400, who were selected using convenience sampling methodology. The research instruments included the Couple's Communication Patterns, the Family Emotional Atmosphere, and Distress Tolerance. The results of the path analysis revealed a statistically significant association between communication patterns and distress tolerance, with the emotional atmosphere of the family serving as a mediator in this relationship. The mediating role of family emotional atmosphere is found to be significant in the relationship between non-reciprocal constructive relationship and distress tolerance (P=0.22, β=0.001) and the relationship between mutual avoidance and distress tolerance (P=0.001, β=-0.19). The research findings suggest an idea for implementing an intervention targeting contributing and causal factors, specifically communication patterns and the emotional atmosphere within families, which impact the distress tolerance of married women.