نویسندگان:
عباس امان الهی1 ، ذبیح اله عباس پور2 ، سیده مریم موسوی3 .1دانشیار، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. (نویسنده مسئول)
2دانشیار ، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
3کارشناس ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده فارسی: فرزندان طلاق تمایل بیشتری دارند که دیرتر ازدواج کنند یا اصلا ازدواج نکنند. آن‌ها مسائل مرتبط با اعتماد و وفاداری را در رابطه خود بیشتر تجربه می کنند و به میزان بیشتری افسردگی و اضطراب دارند. هدف پژوهش حاضر طراحی و بررسی اثربخشی برنامه آموزش پیش از ازدواج بر نگرش به ازدواج و نگرش به طلاق فرزندان طلاق بود. بر این اساس، سه دانشجوی فرزند طلاق با روش نمونه‌گیری هدفمند در شهر اهواز انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. برنامه آموزش پیش از ازدواج در 10 جلسه اجرا شد و آزمودنی ها در سه مرحله خط پایه و چهار مرحله مداخلهء آموزشی به مقیاس نگرش به ازدواج براتن و روزن (MAS) و مقیاس نگرش به طلاق کینایرد و جرارد (ADS) پاسخ دادند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (RCI) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش پیش از ازدواج باعث افزایش نگرش مثبت به ازدواج شد، ولی بر نگرش به طلاق اثربخشی معناداری نداشت. این پژوهش نشان داد برنامه آموزش پیش از ازدواج می‌تواند برای کمک به فرزندان طلاق مؤثر باشد و خانواده‌درمانگران می‌توانند از این روش آموزشی برای بهبود فرایند آمادگی ازدواج به فرزندان طلاق استفاده کنند.
The Designing and Effectiveness of a Premarital Education Program on Attitude toward Marriage and Divorce in Children of Divorce
English Abstract: Children of divorce tend to delay marriage or not marry at all. They also tend to experience trust and loyalty issues and have higher rates of anxiety and depression. The purpose of this study was to design and evaluate the effectiveness of premarital education program on attitude toward marriage and attitude toward divorce in children of divorce. Accordingly, three students from divorced parents were selected by purposive sampling in Ahvaz. In this study, a multiple baseline single case experimental design was used. The premarital education program was implemented in 10 sessions and the subjects responded to The Attitude toward Marriage Scale and The Attitude toward Divorce Scale in three stages of baseline and four stages of educational intervention. Data were analyzed by visual analysis, reliable change index (RCI) and percent improvement formula. The results of this study showed that the premarital education program increased the positive attitude toward marriage but was not significant in the attitude toward divorce. This research showed that the Premarital Education Program can be effective in helping children of divorce and family therapists can use this program to improve the process of readiness for marriage in children of divorce.