نویسندگان:

¹کارشناسی ارشد مطالعات زنان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران،

چکیده فارسی: جلوگیری یا رهایی از احساس تنهایی، به عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان مطرح می‌شود. پیدایش بعضی نیازها نیز، انگیزه فرزندآوری را در افراد ایجاد می‌کند و منجر به تغییر روابط اجتماعی والدین و به دنبال آن، کاهش احساس تنهایی می‌شود. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش، تبیین رابطه دوسویه احساس تنهایی و نگرش به فرزندآوری است. این پژوهش از نوع پیمایشی است و اطلاعات تحقیق با استفاده از تکنیک پرسشنامه، توأم با مصاحبه گرد‌آوری شده است. علاوه بر این، با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران، حجم نمونه تعیین شده و با مد نظر قرار دادن شاخصه‌های جمعیت شناختی جامعه هدف و ویژگی‌های بافتی ساکنان پهنه جغرافیایی شهر تهران، 550 تن به عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. نتایج پژوهش حاضر، بیانگر رابطه معکوس و معنادار میان متغیر‌های احساس تنهایی و نگرش به فرزندآوری است. به عبارت دیگر، افرادی احساس تنهایی کمتری دارند که نگرش مثبت­تری به فرزندآوری دارند و متقابلاً، افرادی که نگرش مثبتی به فرزندآوری دارند، احساس تنهایی کمتری می­کنند. این رابطه دوسویه، علاوه بر تأیید به وسیله ضریب همبستگی پیرسون، در مدل معادله ساختاری نیز مورد تأیید قرار گرفت و خروجی مدل بازگشتی معادله ساختاری، بیانگر رابطه متقابل یا دوسویه متغیر‌های بیان شده است.

Explain the Two-Way Relationship between Feeling Lonely and Having a Childlike Attitude Research Based on the Structural Equation Regression Model

English Abstract: Today, preventing or relieving loneliness is one of the basic human needs. On the other hand, the emergence of certain needs motivates people to have children, because the child is considered as a factor that leads to a change in the social relations between their parents, which in turn reduces the feeling of loneliness. Accordingly, the main purpose of this study is to explain the two-way relationship between feelings of loneliness and attitudes toward childbearing. This study is a social survey and the statistical population of the study is all citizens living in Tehran. The sample size is estimated at 550 people based on the sample power sample software, and the respondents were randomly surveyed in each geographical area based on the demographic characteristics of the population of Tehran. The results of the present study indicate the inverse and significant relationship between loneliness and attitude towards childbearing. In other words, people feel less lonely and have a more positive attitude toward having children. Conversely, people with a positive attitude toward childbearing feel less lonely. This two-way relationship, in addition to being confirmed by Pearson correlation coefficient, was also confirmed in the structural equation model, and the output results of the structural equation return model indicate the interaction or reciprocal effect of the two variables.