نویسندگان:

فرشته نیک سیرت¹ ، ملوک خادمی اشکذری² ، زهرا هاشمی³ .

¹دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی قم

²دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

³استادیار دانشگاه الزهراء(س)،تهران، ایران

چکیده فارسی: چکیده:
هدف ‌از این پژوهش مقایسه‌ی ارتباط شیوه‌های فرزندپروری والدین و انگیزش پیشرفت تحصیلی در مقاطع دبستان، دبیرستان دوره‌ی اول و دبیرستان دوره‌ی دوم بود. در این پژوهش جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان دختر شهر تهران بود که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای297 دانش‌آموز دختر به همراه مادرانشان انتخاب شدند. دانش‌آموزان به پرسشنامه‌ی انگیزش تحصیلی هارتر و مادران آنها به پرسشنامه‌ی شیوه‌های فرزندپروری بامریند پاسخ دادند. نتایج حاکی از آن بود که در مقطع دبستان، شیوه‌های فرزندپروری والدین نقش پیش‌بینی‌کننده‌ی معنی‌داری در انگیزش پیشرفت تحصیلی نداشت. در دبیرستان دوره‌ی اول، شیوه‌ی فرزندپروری مقتدرانه، نقش پیش‌بینی‌کننده‌ی معنی‌داری در انگیزش پیشرفت تحصیلی در بعد انگیزش درونی، و در دبیرستان دوره‌ی دوم شیوه‌ی فرزندپروری مستبدانه، نقش پیش‌بینی‌کننده‌ی معنی‌داری در انگیزش پیشرفت تحصیلی در بعد انگیزش بیرونی داشت. با توجه به مقدار  در دبیرستان دوره‌ی اول، شیوه‌های فرزندپروری والدین، 6/9 درصد از واریانس انگیزش درونی را تبیین می‌کند. در دبیرستان دوره‌ی دوم، شیوه‌های فرزندپروری والدین، 6/17 درصد از واریانس انگیزش بیرونی را تبیین می‌کند. در این پژوهش، ارتباط شیوه های فرزندپروری با انگیزش پیشرفت تحصیلی در دوره های تحصیلی گوناگون، متفاوت ‌بود. این نتایج لزوم توجه بیشتر دست اندرکاران آموزش و پرورش، مدارس و به تبع آن والدین، به مقوله ی شیوه های فرزندپروری کارآمد و متناسب با دوره ی تحصیلی دانش آموز برای بهبود انگیزش تحصیلی آنان را نشان می دهد.

کلمات کلیدی: انگیزش درونی و بیرونی ، انگیزش پیشرفت تحصیلی ، واژگان کلیدی: شیوه‌های فرزندپروری والدین ، و دوره‌های گوناگون تحصیلی .

the relationship between parental child-rearing styles and academic achievement motivation in girl students

English Abstract: The purpose of this research was the developmental study of relationship between parental child-rearing styles and academic achievement motivation in various academic grades. To this study 297 girl student of Tehran schools and their mothers was selected by cluster sampling way (102 students from elementary school, 104 students from first session high school, and 91 students from second session high school). Harte's academic achievement motivation scale for students and Bumrind’s child-rearing styles questionnaire for their mothers were used. Analysis of the data showed the significant relationship between parental child-rearing styles (in Authoritative child-rearing style) and academic achievement motivation (in intrinsic motivation dimension) in first session high school. There was the significant relationship between Authoritarian child-rearing style and academic extrinsic motivation in second session high school. And there was none significant relationship between child-rearing styles and academic achievement motivation in elementary school students. In this research, it is concluded that the relationship between child-rearing styles and academic achievement motivation in the various academic grades, was different.