نویسندگان:

¹دانشیار گروه مشاوره و راهنمایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

²کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی دانشگاه الزهرا(س)

چکیده فارسی: پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطۀ بین سبک‌های شوخ‌طبعی، هوش‌هیجانی و کفایت اجتماعی در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. نمونۀ پژوهش شامل 395 نفر (196 پسر و 199 دختر) از دانشجویان گروه‌های فنی مهندسی و علوم انسانی دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی و خوارزمی تهران بود، که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت بودند از پرسش‌نامۀ سبک‌های شوخ‌طبعی ( HSQ )، پرسشنامۀ هوش هیجانی پترایدز و فورنهام ( TEI ) و فرم تجدید نظر شدۀ پرسشنامۀ کفایت بین‌فردی ( ICQ-R ). نتایج آزمون همبستگی نشان داد که سبک‌های مثبت شوخ‌‌طبعی (پیوند‌دهنده و خودفزاینده) با هوش هیجانی و کفایت اجتماعی و خرده مقیاس‌های آن‌ها رابطۀ مثبت معنادار دارند. سبک‌های منفی شوخ‌طبعی (پرخاشگرانه و خودشکن) با هوش هیجانی و خرده مقیاس‌های آن‌ رابطۀ منفی معنادار دارند. سبک منفی خودشکن با کفایت اجتماعی رابطۀ منفی معنادار دارد و همچنین سبک‌های منفی شوخ‌طبعی با برخی از زیر مقیاس‌های کفایت اجتماعی رابطۀ منفی معنادار دارند. بین هوش هیجانی و کفایت اجتماعی و همچنین بین زیر مقیاس‌های آن‌ها رابطۀ مثبت معنا‌داری وجود دارد، به جز دربارۀ زیر مقیاس‌های خود‌افشایی، کنترل عواطف و خوش‌بینی، که رابطۀ معناداری به دست نیامده است. نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیر هوش هیجانی و سبک خودفزاینده شوخ‌طبعی پیش‌بینی‌کننده‌های کفایت اجتماعی دانشجویان هستند. و نتایج آزمون تحلیل واریانس دو راهه نشان داد که متغیر جنسیّت در سبک‌های منفی شوخ‌طبعی و متغیر رشته در سبک شوخ‌طبعی پیوند‌دهنده تأثیر دارد.

Investigating the Relationship of Humor Styles, Emotional Intelligence and Social Competence among University Students in Tehran

English Abstract: The aim of this study was investigating the relationship of humor styles, emotional intelligence and social competence in university students of Tehran. The sample of this descriptive-correlational study included 395 students (196 male and 199 female) from faculties of technical sciences and humanities in universities of Tehran, Shahid Beheshti and Kharazmi who were selected through cluster random sampling method. To collect the data, Humor Styles Questionnaire (HSQ), Trait emotional intelligence (TET) and Social Competence Questionnaire (Revised version) (TCQ-R) were administered to the sample. The results of correlation analysis showed positive significant relationship of positive humor styles (affiliative and self-enhancing) with emotional intelligence, and social competence and their subscales. There was also negative significant relationship between negative humor styles (aggressive and self-defeating) and emotional intelligence and its subscales. There was a significant negative relationship between self-defeating negative style and social competence, and a significant negative relationship between negative styles with some of the social competence subscales. There was also a positive significant relationship between emotional intelligence and social competence and their subscales, except for subscales of self-disclosure, emotional control and optimism, for which no significant relationship was found. The results of multiple regression analysis showed that emotional intelligence and self-enhancing styles are predictors of social competence in students. The result of two-way ANOVA showed that participants’ gender influenced the negative humor styles. It was also found that the students’ field of study had an impact on affiliative humor style.