نویسندگان:
غلامعلی سیفی1 ، محدثه سپندار2 ، مقصود امین خندقی3 .1دانشگاه فردوسی مشهد
2دانشگاه فردوسی مشهد
3دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده فارسی: در این پژوهش تأثیر خودارزیابی مستمر دانشجویان بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی پژوهشی آن‌ها بررسی شد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری آن دانشجویان کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد با نمونه‌گیری در دسترس (38=n) است. به‌منظور بررسی فرضیه‌های این پژوهش از پرسشنامه‌های خودکارآمدی پژوهشی، خودارزیابی و نمره‌های پایان نیمسال دانشجویان در درس روش پژوهش به‌منظور اندازه‌گیری پیشرفت تحصیلی آن‌ها استفاده شد. میانگین پیش‌آزمون خودکارآمدی پژوهشی گروه‌های آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری نداشت؛ در حالی که در پس‌آزمون تفاوت معناداری بین میانگین این دو گروه مشاهده شد. از طرف دیگر، با وجود انتخاب همگن دو گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری بین میانگین نمره پیشرفت تحصیلی این دو گروه در پس آزمون دیده شد. در مجموع خودارزیابی مستمر بر افزایش خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان مؤثر بوده و بر پیشرفت تحصیلی آن‌ها نیز تأثیر مثبتی داشته است. توصیه می‌شود به خودارزیابی مستمر در تدوین و اجرای برنامه‌های درسی توجه شود.
The effects of students\' continuous self-evaluation on their self-efficacy in research and academic achievement: an over-looked element in curriculum planning
English Abstract: To assess the effects of students\' continuous self-evaluations on their self-efficacy in research and academic achievement, a sample of 38 education undergraduates at the University of Mashhad was given the self-efficacy questionnaire prior and after two courses on Research Methods in one of which (the experimental group)continuous self-evaluations were conducted. The comparison of the two groups\' self-efficacy in research yielded a significant difference. However, a comparison of their academic achievement scores did not show such a difference. It is therefore, recommended that self-evaluation be incorporated within the curriculum.