نویسندگان:

مسعود غلامعلی لواسانی¹ ، زهرا حبیبی² ، عباس جواهری³ .

¹گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران

²دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

³گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی واکنش‌پذیری هیجانی براساس روابط ابژه با نقش واسطه‌ای ظرفیت ذهنی‌سازی بود. این مطالعه با روش توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل زنان متاهل شهر تهران بود که به این منظور 272 نفر نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، مقیاس واکنش پذیری هیجانی(ناک و همکاران، 2008)، روابط ابژه و واقعیت سنجی( بل، 1995) و عملکرد بازتابی(فوناگی و همکاران، 2016) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل مسیر و با کمک نرم افزار 22 spss مورد تحلیل قرار گرفت. شاخص های برازش نشان دهنده‌ی برازش عالی داده ها با مدل اصلاح شده بود و نتایج پژوهش نشان داد که روابط ابژه هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم از طریق ظرفیت ذهنی‌سازی می‌تواند واکنش پذیری هیجانی را پیش‌بینی کند و مولفه خودمیان‌بینی در میان سایر مولفه‌های روابط ابژه سهم بیشتری را در تببین واکنش‌پذیری هیجانی داشته است. بنابراین براساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که الگوهای روابط اولیه مادر و کودک به همراه توانایی ذهنی‌سازی در کنارهم می‌توانند نقش بسیار مهمی در پیش‌بینی واکنش‌پذیری هیجانی در دوران بزرگسالی افراد داشته باشند.

کلمات کلیدی: روابط ابژه ، ظرفیت ذهنی‌سازی ، واکنش پذیری هیجانی .

Predicting Emotional Reactivity Based on Object Relations with the Mediating Role of Mentalizing Capacity in Married Women

English Abstract: The aim of the current research was to predict emotional reactivity based on object relations with the mediating role of mentalizing capacity. This study was carried out with the descriptive correlation method of structural equations type.The statistical population included married women in Tehran, and for this purpose, 272 samples were selected using available sampling method.The tools used were Emotional Reactivity scale (Nock et al., 2008), Object Relations and Reality Testing Inventory (Bell, 1995) and Reflective functioning questionnaire (Fonagy et al., 2016). The data was analyzed using path analysis with the help of spss 22 software.The fit indices showed the excellent fit of the data with the modified model and the results of the research showed that object relations both directly and indirectly through mentalization capacity can predict emotional reactivity. Slow nose and self-interview component among other components of object relations has contributed more in the explanation of emotional reactivity. Therefore, based on the findings, it can be concluded that the patterns of early mother-child relationships along with the ability to mentalize together can play a very important role in predicting emotional reactivity in adulthood.