نویسندگان:

هادی کریمی عقدا¹ ، علیرضا شریفی اردانی² ، حمید صباغیان بغداد آباد³ ، طیبه غلامزاده بافقی⁴ ، فرزاد پور غلامی⁵ .

¹استادیار گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889- 14665 تهران، ایران.

²دکترای روان‌شناسی تربیتی، مدرس گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889- 14665 تهران، ایران.

³مربی گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 19395- 4697 تهران، ایران.

⁴مربی گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 19395- 4697 تهران، ایران.

⁵استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 19395- 4697 تهران، ایران.

چکیده فارسی: مقدمه: هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه‌گری روابط والد- کودک در رابطه بین تنظیم هیجان والدین با مهارت اجتماعی فرزندان بود. روش: جامعه آماری این پژوهش را اولیای دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل دادند که از این تعداد 300 نفر به روش خوشه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس‌های رابطه والد-کودک پیانتا (1992)، نقص تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004) و نظام رتبه بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) بودند. جهت تحلیل داده‌ها از معادلات ساختاری به روش حد اقل مربعات جزئی (PLS-SEM) استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس یافته­ها تنظیم هیجانی (468/0=‏p‏‏) به طور مستقیم پیش‌بینی کننده مهارت اجتماعی فرزندان نبود؛ در حالی که آگاهی هیجانی (001/0=‏p‏‏) مهارت اجتماعی فرزندان را پیش­بینی می­کند. تنظیم هیجانی (033/0=‏p‏‏‏‏) و آگاهی هیجانی (033/0=‏p‏‏‏‏) پیش‌بینی کننده منفی تعارض والد-کودک بودند؛ اما تنظیم هیجانی (036/0=‏p‏‏‏‏) و آگاهی هیجانی (001/0=p‏‏) به­طور مثبت نزدیکی والد-کودک را پیش­بینی کردند. بر اساس یافته‌ها تنظیم هیجان ‏(045/0=‏p‏‏) و آگاهی هیجانی (001/0=‏p‏‏) به واسطه‌ای افزایش نزدیکی در روابط والد-کودک می­توانند مهارت اجتماعی فرزندان را پیش‌بینی کنند.  نتیجه‌گیری: می‌توان گفت که اگر چه تنظیم هیجان در والدین به تنهایی تبیین کننده مهارت اجتماعی در فرزندان نبود؛ اما به واسطه افزایش نزدیکی والد-کودک می‌تواند منجر به مهارت اجتماعی در فرزندان شود. در نتایج پژوهش حاضر نقش متمایز آگاهی هیجانی نسبت به سایر مؤلفه های تنظیم هیجان مورد توجه قرار گرفت.

کلمات کلیدی: روابط والد-کودک ، مهارت اجتماعی فرزندان ، تنظیم هیجان والدین ، آگاهی هیجانی .

Explaining Children's Social Skills Based on Parents' Emotion Regulation: Investigating the Mediating Role of Parent-Child Relationships

English Abstract: Introduction: The purpose of the research was to explain children's social skills based on the parents' emotional regulation, considering the mediating role of parent-child relationships. Methods: The parents of elementary school students in Yazd in the academic year 2022-2023 formed the statistical population of this research, and 300 of these parents were selected as the study sample by cluster method. Research measurements were the Child–Parent Relationship Scale (CPRS), the Difficulties in Emotion Regulation Scale (Gratz & Roemer, 2004), and the Social Skills Rating System (Gresham & Elliott, 1990). The partial least square method (PLS-SEM) was used to analyze the data.  Results: According to the findings, emotional regulation (P=0.468) was not a direct predictor of children's social skills; while emotional awareness (P=0.001) predicted children's social skills. Emotional regulation (P=0.033) and emotional awareness (P=0.033) were negative predictors of parent-child conflict, but emotional regulation (P=0.036) and emotional awareness (P=0.001) were positive predictors of parent-child closeness. Based on the findings, emotion regulation (P=0.045) and emotional awareness (P=0.001) predicted children's social skills through parent-child closeness. Conclusion: It can be said that although emotion regulation in parents alone did not explain social skills in children; due to increasing parent-child closeness, it can lead to social skills in children. In this research, the distinctive role of emotional awareness compared to other components of emotion regulation was considered.