نویسندگان:
فرزین باقری شیخانگفشه1 ، فرشته رضازاده خلخالی2 ، وحید صوابی نیری3 ، مریم ذوالفقارنیا4 ، ناهید میکلانی5 .1دانشجوی دکتری، گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2کارشناسی ارشد، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
3کارشناسی ارشد، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
4کارشناسی ارشد، گروه روان‌شناسی عمومی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه پیام‌نور، واحد اردبیل، اردبیل، ایران.
5کارشناسی ارشد، گروه روان‌شناسی بالینی و سلامت، دانشکدۀ پزشکی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر نشخوار فکری، افسردگی و کارکرد شخصیت زنان مبتلا به پرخوری عصبی انجام شد. روش پژوهش نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، زنان مبتلا به پرخوری عصبی شهر تهران در سال 1402 بودند. با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش، 30 زن به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه جای‌دهی شدند. گروه‌ها با پرسشنامه‌های نشخوار فکری (RQ)، افسردگی بک (BDI) و کارکرد شخصیت (PFQ) سنجش شدند. پس از ده جلسۀ 90 دقیقه‌ای طرحواره‌درمانی برای گروه آزمایش، مجدداً شرکت‌کنندگان به پرسشنامۀ پژوهش پاسخ دادند. در انتها داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد طرحواره‌درمانی به‌صورت معناداری موجب کاهش نشخوار فکری (F=23/51)، افسردگی (F=50/04)، و افزایش صمیمیت (F=47/16)، همدلی (F=41/83)، خودجهت‌دهی (F=30/04) و هویت (F=32/77) در زنان مبتلا به پرخوری عصبی می‌شود (0/01>P). براساس نتایج، طرحواره‌درمانی توانسته است اختلالات روان‌شناختی را کاهش دهد و کارکرد شخصیت زنان مبتلا به پرخوری عصبی را بهبود بخشد. از آنجا که همه‌گیری کووید-19 تغییرات بسیار گسترده‌ای در سبک زندگی افراد ایجاد کرد، می‌بایست تدابیری در جهت شناسایی و درمان گروه‌های آسیب‌پذیر اتخاذ کرد.
The Efficacy of Schema Therapy on Rumination, Depression, and Personality Function of Women with Bulimia Nervosa
English Abstract: The present study was conducted to investigate the effectiveness of schema therapy on rumination, depression, and personality function of women with bulimia nervosa. The semi-experimental research method was pre-test-post-test with a control group. The statistical population of this study consisted of women in Tehran who were diagnosed with bulimia nervosa in 2023. 30 women were randomly assigned to the experimental and control groups in accordance with the research's inclusion criteria. Rumination (RQ), Beck depression (BDI), and personality function (PFQ) questionnaires were implemented to evaluate the groups. Following ten 90-minute schema therapy sessions for the experimental group, the participants responded to the research questionnaire again. Finally, the data were subjected to multivariate analysis of covariance using SPSS-24. Schema therapy significantly decreased rumination (F=23.51), depression (F=50.04), and increased intimacy (F=47.16), empathy (F=41.83), and self-direction (F=30/04) and identity (F=32/77) in women with bulimia nervosa (P<0.01). The results indicate that schema therapy has reduced psychological disorders and enhanced the personality function of women with bulimia nervosa. Measures should be implemented to identify and treat vulnerable populations in light of the significant changes in people's lifestyles that the COVID-19 pandemic has induced.