نویسندگان:
سروش ذوالقدری1 ، احمد برجعلی2 ، فریده حسین ثابت3 .1دانشجوی دکتری ، گروه روانشناسی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .
2استاد، گروه روانشناسی بالینی و عمومی، دانشکدۀ روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی
3دانشیار، گروه روانشناسی بالینی و عمومی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و شادکامی فرزندان طلاق بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمهآزمایشی و طرح آن بهصورت پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ فرزندان طلاق 13 تا 17 سالهای بود که به شبکههای اجتماعی اینستاگرام، واتساپ و تلگرام فارسی در سال 1401 دسترسی داشتند. 30 نفر از آنها به شیوۀ دردسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه به شکل گروهی تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. ابزارهای مطالعه شامل مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB) و پرسشنامۀ شادکامی آکسفورد (OHI) بود. از آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر در نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۶ برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشانگر افزایش نمرات بهزیستی روانشناختی و شادکامی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بود (0/01˂P). همچنین نتایج پیگیری حاکی از ماندگاری اثر درمان در طول زمان بود؛ بنابراین با توجه به اثربخشی معنادار درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد پیشنهاد میشود از این درمان برای افزایش شادکامی و بهبود بهزیستی روانشناختی فرزندان طلاق استفاده شود.
The Effect of Acceptance and Commitment Group Therapy on the Psychological Well-being and Happiness of Children of Divorce
English Abstract: The aim of this study was to ascertain the effect of Acceptance and Commitment Group Therapy on the psychological well-being and happiness of Divorce Children. The design of this study was practical and quasi-experimental, with pretest-posttest follow-up and a control group. The study’s statistical population comprised all children of divorce aged 13 to 17 who had access to the social networks Instagram, WhatsApp, and Telegram in Iran in 2022. Convenience sampling was employed to select thirty individuals, who were then randomly assigned to control and experimental groups. Acceptance and Commitment Therapy was administered to the experimental group for a total of eight sessions. The Ryff Psychological Well-Being Scale (RSPWB) and the Oxford Happiness Inventory (OHI) were employed in this investigation. Repeated Measures ANOVA was used in SPSS software version 26 for data analysis. The results of repeated-measures ANOVA (P˂0.01) showed an increase in psychological well-being and happiness scores of the experimental group compared to the control group. Additionally, the results of the follow-up indicated that the treatment’s effects persisted over time. Given the significant efficacy of Acceptance and Commitment Group Therapy, it is advised that this treatment be considered as a means of enhancing the psychological well-being and increasing happiness of divorced children.