نویسندگان:
حامد بیتی1 ، مینو قره بگلو2 ، امید بداقلو3 ، محمدعلی بنی هاشمی4 .1دانشیار، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی، تبریز، ایران
2استاد، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی، تبریز، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری اسلامی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
4مربی و عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
چکیده فارسی:
هدف: هدف اصلی از اجرای پژوهش حاضر، کشف مولفههای کارآفرینی دانشگاهها و چگونگی کاربست آنها در دانشکدههای معماری جهت تبدیل شدن به دانشکدههای معماری کارآفرین بود.
روش پژوهش: این پژوهش کیفی با استفاده از دو روش تحلیل محتوای کیفی و پسکاوی اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه با پرسشنامه باز پاسخ بود. بر این اساس، با رویکرد نمونهگیری هدفمند، اساتید عضو هیئت علمی دانشگاههای استان آذربایجان شرقی با سابقه کاری و پژوهشی بالای 7 سال انتخاب شدند. در نهایت با مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند با 26 نفر اشباع نظری در نفر دوازدهم حاصل شد. تحلیل مصاحبهها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت.
یافتهها: پس از استخراج و دستهبندی موضوعی، سه حوزه کلان و 19 مقوله خرد شناسایی شد که تعداد 2 مقوله از این 19 مقوله خرد بعنوان مقولههای هسته در هر حوزه مطرح شدند. مقولههای هسته شامل تفکر حرفهمند، ذات کارآفرین، آموزش مهارتمحور، منابع مالی مستقل و زاینده، کالبد پویا و گستره ارتباطی در سه حوزه رفتاری، ساختاری و محیطی طبقهبندی شدند.
نتیجهگیری: با توجه به مقولههای فوق و مجموعه مقولات مطرح شده در پژوهش، آموزش کارآفرینی، ارتباط بهتر با بازار کار، پرورش معماران کارآفرین و معماران حرفه ای را در سطح دانشکدههای معماری و جامعه حاصل میشود.
کلیدواژهها: کارآفرینی، دانشکده کارآفرین، کارآفرینی معماری، حرفه معماری، آموزش معماری
Explaining the Components of Entrepreneurial Architectural School
English Abstract: Objective: This study aimed to determine the entrepreneurship components of universities and propose a method of using those components to make faculties of architecture entrepreneurial. Methods: The post-mining technique was employed in this qualitative study, and open-ended questionnaires were utilized in interviews for data collection. Accordingly, the purposive sampling method was adopted to select the faculty members of universities in the East Azerbaijan Province of Iran with more than seven years of research experience. Finally, theoretical saturation was reached with 12 out of 26 participants in semi-structured in-depth interviews. The interviews were analyzed through qualitative content analysis. Results: After thematic extraction and classification, three macro-categories and 19 micro-categories were identified. Two of these 19 micro-categories were introduced as core categories of each area. The core categories were classified as professional thinking, entrepreneurial nature, skill-oriented training, independent and generative financial resources, dynamic framework, and communications in behavioral, structural, and environmental areas. Conclusion: According to the above categories and a literature review, entrepreneurship education can lead to better relationships with the labor market in addition to training entrepreneurial architectures and professional architectures both at faculties of architecture and in society.