نویسندگان:

فائزه منوچهری¹ ، ساناز عینی² ، مهدی زمستانی³ .

¹دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

²استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

³دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

چکیده فارسی: چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی در رابطه بین نگرانی آسیب‌شناختی و انگیزه‌ی فرزندآوری انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را تمامی زنان متأهل 18 تا 45 سال شهر همدان در نیم‌سال اول 1402 که حداقل 3 سال از شروع زندگی مشترک آنها می‌گذشت، تشکیل دادند. نمونه‌ی پژوهش با وجود دانستن احتمال افت شرکت‌کنندگان و بابت افزایش اعتبار بیرونی 550 نفر در نظر گرفته شد که به صورت نمونه‌گیری هدفمند از بین جامعه‌ی آماری گزینش شدند. نمونه‌ی نهایی پژوهش شامل 400 زن متأهل شهر همدان بود. در این پژوهش از پرسشنامه‌های انگیزه‌ی فرزندآوری میلر (CBQ)، نگرانی آسیب‌شناختی پنسیلوانیا (PSWQ) و مقیاس بهزیستی روان‌شناختی ریف (SPWB)استفاده شد. بعد از گردآوری پرسشنامه‌‌ها با بهره‌گیری از تحلیل مسیر از طریق نرم افزارهای SPSS 26 و Lisrel 8.8 تجزیه و تحلیل بر روی داده‌ها صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد که مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. برطبق نتایجی که حاصل شد، نگرانی آسیب‌شناختی بر انگیزه مثبت فرزندآوری ارتباط مستقیم و منفی و بهزیستی روان‌شناختی بر انگیزه‌ مثبت فرزندآوری ارتباط مستقیم و مثبت داشتند (01/0>P). همچنین نگرانی آسیب‌شناختی با نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی بر انگیزه فرزندآوری اثر غیرمستقیم داشت (01/0>P). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بهزیستی روان‌شناختی می‌تواند اثرات رابطه نگرانی آسیب‌شناختی و انگیزه فرزندآوری را تعدیل کند و از طریق کاهش نگرانی آسیب‌شناختی و افزایش بهزیستی روان‌شناختی، می‌توان در انگیزه فرزندآوری زنان تاثیر مثبتی به وجود آورد.

کلمات کلیدی: بهزیستی روانشناختی ، انگیزه‌ی فرزندآوری ، نگرانی آسیب‌شناختی .

The Mediating Role of Psychological Well-being in the Relationship Between Pathological Worry and Childbearing Motivation in Married Women

English Abstract: Abstract: The present study was conducted with the aim of investigating the mediating role of psychological well-being in the relationship between pathological worry and childbearing motivation. The research method was descriptive and path analysis. The statistical population of this study consisted of all married women aged 18 to 45 in Hamedan city in 2023, when at least 3 years had passed since the beginning of their joint life. The research sample was considered to be 550 people, despite the possibility of the drop of participants and to increase the external validity, who were selected from the statistical population as a purposeful sample of the research included 400 married women in Hamedan city. In this research, Miller's Childbearing Questionnaire (CBQ), Penn State Worry Questionnaire (PSWQ) and Riff's Scales of Psychological well-being (SPWB) were used. Then, after collecting the questionnaires, the data was analyzed using path analysis using SPSS 26 and Lisrel 8.8 software. The findig showed that the model has a good fit. According to the results, pathological worry had a direct and negative relationship with positive childbearing motivation, and psychological well-being had a direct and positive relationship with positive childbearing motivation (P<0.01). Also, pathological worry had an indirect effect on childbearing motivation with the mediating role of psychological well-being (P<0.01). Therefore, it can be concluded that psychological well-being can moderate the effects of the relationship between pathological worry and childbearing motivation, and by reducing pathological worry and increasing psychological well-being, a positive effect can be created on women's childbearing motivation.