نویسندگان:
پانته آ جهانگیر1 .1نویسنده مسئول دکترای مشاوره، استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران. آدرس: رودهن، مجتمع دانشگاهی، ساختمان علوم تربیتی و مشاوره،طبقه دوم، گروه مشاوره .ایمیل:panteajahangir@yahoo.com
چکیده فارسی: هدف این پژوهش، ارائه الگویی مفهومی در زمینه عوامل و بسترهای شکلدهنده عدم سازگاری زنان با خانواده همسر و شرایط و متغیرهای واسطهای ایجاد این عدم سازگاری و راهبردهای افراد برای مدیریت این روابط و افزایش سازگاری است. پژوهش مبتنی بر رویکرد کیفی و روش نظریه مبنایی انجام شد و اطلاعات مورد نیاز برای پژوهش از طریق نمونهگیری نظری و در هر مرحله با توجه به تحلیل دادههای پیشین از بین هفده نفر از زنان متأهلی که حداقل یک سال تجربه ارتباط و زندگی نزدیک با خانواده همسرشان داشتند، گردآوری شد. پس از تجزیه و تحلیل مصاحبهها، دو طبقه نظری عوامل زمینهساز شکلگیری فرایند عدم سازگاری با خانواده همسر (ذیل سه شناسه محوری "چگونگی شناخت، اسناددهی و پردازش اطلاعات توسط فرد"، "چگونگی ارتباطهای بین فردی زوج با خانواده گسترده" و "چگونگی ارتباطهای بین فردی زوج با زوج") و همچنین راهبردهای مقابلهای در جهت سازگاری با خانواده همسر (ذیل چهار شناسه محوری "راهبردهای مقابلهای شناختی"، "راهبردهای مقابلهای ارتباطی"، "راهبردهای مقابلهای ساختاری" و "راهبردهای مقابلهای دینی") صورتبندی شد. یافتهها در بررسی و ارزیابی ابعاد و عوامل بسترساز ناسازگاریها با خانواده همسر بیانگر وجود ارتباطات چندگانه و به هم پیچیدهای از موضوعات مختلف فردی و بین فردی است که همین امر لزوم توجه زوج درمانگران و مشاوران را به اهمیت این مسائل در درمان ناسازگاریهای زوجی با خانواده همسر میرساند.