چکیده فارسی: هدف این مقاله بررسی و تحلیل برنامه آموزشی دروس دین و زندگی و قرآن با تأکید بر روش ارزشیابی و شیوه برگزاری کلاس از دیدگاه دبیران این دروس است. روش پژوهش توصیفی، از نوع زمینهیابی است. جامعه پژوهش شامل همۀ دبیران دروس دین و زندگی و قرآن دوره اول و دوم متوسطه شهرستان کرمانشاه بود که از میان آنها 97 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهای محققساخته بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(آزمون تی) و نرمافزار SPSS انجام شده است. یافتهها حکایت از این دارند که روش ارزشیابی این دروس قابلتغییر است و بهترین روش ارزشیابی به صورت شفاهی و توصیفی، کیفی و کمی، کمی و کتبی است. همچنین معلمان با ارزشیابی صرفاً کمی به صورت نمره برای دروس دین و زندگی و قرآن نظر موافقی ندارند. امکان تغییر برنامه کلاسی و شیوه برگزاری این دروس وجود دارد. بهترین و مؤثرترین شکل برگزاری دروس دین و زندگی و قرآن به ترتیب به صورت ملاقات با شخصیتهای مذهبی/ دعوت از قاریان مطرح قرآن، بازدید از مساجد و مراکز مذهبی، برگزاری در نمازخانه و برگزاری در کلاس است. با توجه به یافتههای پژوهش پیشنهاد میشود در دو عنصر روش ارزشیابی و شکل برگزاری کلاس دروس دین و زندگی و قرآن تجدیدنظر صورت گیرد. این امر ضمن آنکه کلاسها را جذابتر و دلنشینتر میکند، سبب افزایش تأثیرگذاری آنها برای دانشآموزان میشود، چرا که اجبار و سختگیری با روحیه و اساس دین مبین اسلام همخوانی ندارد. پیامد چنین تغییراتی در برنامه آموزشی، سبب گرایش مثبت و بیشتر دانشآموزان به دروس دین و زندگی و اخلاقمداری خواهد شد.
High School Teachers’ Opinions on the Curriculum and Evaluation Methods of Religious Courses
English Abstract: Aiming at the improvement of both curriculum and evaluation methods in high school religious courses, the opinions of 97 teachers of these courses were sought using a questionnaire of assumed validity and reliability. The findings are indicative of the need for reform in both areas. Respondents prefer oral and descriptive testing as well as qualitative and quantitative evaluation. They indicated their dislike for giving grades in these courses. They are also of the opinion of changing the way these courses are conducted, as they prefer them to be in the form of meeting with religious personalities and well-known reciters, visiting mosques, and holding classes in the prayer rooms. If the opinions of these teachers matter, it is suggested that those in charge reconsider both the evaluation method and the way these courses are held.
Keywords: students , evaluation , curriculum , high school teachers , religious courses .