چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر مطالعه پدیدارشناسانه تجربه زیسته دانشجو-معلمان دانشگاه فرهنگیان از مشارکت و همدلی مردمی، برای مدیریت بحران کرونا، از منظر آثار تربیتی بود. پژوهش با رویکرد پدیدارشناختی انجام شده است. دادهها از طریق یک پرسشنامه باز-پاسخ محققساخته گردآوری شده و اعتبار پرسشنامه را ده متخصص دانشگاه فرهنگیان تأیید کردهاند. نمونه آماری پژوهش به روش هدفمند، نمونهگیری موارد مطلوب و ادامه تا اشباع نظری شناسایی و دادهها از طریق 37 نفر از دانشجو-معلمان ممتاز و سرآمد دانشگاه فرهنگیان کشور(به انتخاب و معرفی همکاران هیئت علمی) گردآوری شدند. براساس نتایج پژوهش، در حوزه شناخت مقوله الگوبرداری از پویش مشارکت و همدلی مردمی شامل الگوبرداری از ایثار و فداکاری و نحوه مدیریت مردمی بحران و مقوله افزایش شناخت در مورد بیماری کرونا، راههای کنترل آن، شیوههای مراقبت از خود و دیگران، اهمیت سلامتی و ارتباط سلامت فردی و اجتماعی به دست آمده است. در حوزه رفتاری، همراهی دانشجویان با این حرکت و حمایت از آن، تغییر سبک زندگی، افزایش شکیبایی، ترجیح منافع جمعی بر فردی و تغییرات گفتاری گسترده در ارتباطات کلامی و تعاملات زبانی استخراج شده است. اثرات تربیتی پویش مشارکت و همدلی در حوزه نگرشی، در سه زمینه باورها، شامل رشد باورهای دینی مانند توکل، صبر، شکر و قدرشناسی از نعمتها، مسئولیتپذیری، شامل رشد حس مسئولیتپذیری و تعهد و رشد عواطف و تمایلات سازنده مانند عشق، محبت و مهربانی، احترام، همدلی، افتخار به هویت ایرانی، امنیت و آرامش، رضایت، امید، نوعدوستی، وطندوستی، شوق و ارزشمندی و رشد تمایلاتی چون تمایل به خدمت، ایثار، فداکاری و مشارکت استخراج شده است.
Student-Teachers’ Life Experiences of Empathy and Cooperation among People during the COVID-19 Crisis and their Educational Implications
English Abstract: To extract the educational implications of student-teachers’ experiences of empathy and cooperation among people during the COVID-19 crisis, a questionnaire with open response questions was constructed by the researcher and then validated by ten experts at Farhangian University. 37 student-teachers who were among the top achievers and were selected by their professors, completed the questionnaire. The findings show that the respondents learned not only about the disease and ways of treating it, but also learned through observation how to be self-sacrificing. Behaviorally speaking, they became more patient, altruistic, group oriented, and verbally communicative. Attitudinally, religious beliefs, as well as a sense of social responsibility, commitment, and positive affects were strengthened.
Keywords: COVID-19 , phenomenological study , educational effects , life experience , cooperation and empathy .