نویسندگان:
منصوره نیکوگفتار1 ، علی پیرحیاتی2 ، منزه مرادی3 .1دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2دانشجوی دکتری فلسفه اخلاق، دانشگاه قم،قم،ایران
3کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ،دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، قم، ایران.
چکیده فارسی:
مقدمه: عشق، بخشی جداییناپذیر تجربة انسانی است. ظرافتها و پیچیدگیهای عشق به طور گسترده در فرهنگ عامه، کتابهای خودیاری و پژوهشهای دانشگاهی مورد شرح و بسط قرار گرفتهاند. حضور یا فقدان عشق میتواند تأثیرات نیرومندی بر رضایت افراد از رابطه با جنس مخالف و سلامت روانی آنها به طور کلی داشته باشد. هر چند عشق رمانتیک ابتدا در دوره نوجوانی ظهور و بروز پیدا میکند، اطلاعات چندانی راجع به برداشتهای فردی از عشق در میان دختران و پسران در طول دوره نوجوانی و بعد از آن در دست نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه عشق رمانتیک در میان نوجوانان انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع کیفی و با رویکرد پدیدارشناختی استعلایی (موستاکاس، 1994) صورت گرفت. جامعه مورد پژوهش از بین نوجوانان پسر ۱۷ تا ۱۹ ساله ساکن شهر تهران در بهار 1400 که تجربة رابطة رمانتیک داشتند، با استفاده از نمونهبرداری هدفمند انتخاب شدند. نمونهگیری تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت و با 12 مصاحبه تکمیل شد. دادهها با استفاده از مصاحبههای باز و نیمهساختار یافته جمع آوری شد و با روش کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: پس از کدگداری دادهها، یافتهها در پنج مقولة اصلی (میل به تجربههای نو، جذابیت جسمی و روانی، دمغنیمتشماری، عدم تعهد، هویت و خودشناسی) و هفده مقولة فرعی بهدست آمد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، منجر به کشف الگویی از تجارب انسانی در دوره نوجوانی، فهم چگونگی پدیدة عشق در میان نوجوانان و شناخت بیشتر این گستره از تحول شد.
A Phenomenological Study of Male Adolescents’ Perceptions of Love
English Abstract: Introduction: Love is a fundamental aspect of human experience, extensively explored in popular culture, self-help literature, and academic research. Its presence or absence significantly influences relationship satisfaction with the opposite sex and overall mental health. Although romantic love typically emerges during adolescence, limited research exists on how adolescents, particularly boys, perceive this phenomenon. This study investigates the lived experiences of romantic love among male teenagers. Method: This qualitative study adopted a transcendental phenomenological approach (Moustakas, 1994). Participants were purposively sampled from boys aged 17–19 living in Tehran in spring 1400 (March–June 2021), who had experienced a romantic relationship. Sampling continued until data saturation was achieved, resulting in 12 semi-structured, open-ended interviews. Data were analyzed using Colaizzi’s method. Results: Analysis revealed five main themes—desire for new experiences, physical and psychological attractiveness, body counting, lack of commitment, and identity and self-knowledge—encompassing seventeen subcategories. Discussion: These findings illuminate a pattern of human experiences during adolescence, enhancing understanding of the phenomenon of romantic love among male teenagers and shedding light on this transformative developmental stage.