نویسندگان:
پریچهر یاوری زاده1 ، رویا رسولی2 ، عباس عبدالهی3 .1کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
2دانشیار گروه مشاوره دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه الزهرا تهران ایران
3گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده فارسی:
مقدمه: بی‌ثباتی زناشویی یکی از عوامل ازبین‌رفتن بنیان خانواده‌ها در سه دهه اخیر بوده است و می‌تواند، زمینه‌ساز طلاق زوجین شود؛ ازاین‌رو بررسی عوامل مرتبط با این متغیر اهمیت بسزایی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلگر الگوهای ارتباطی در رابطه بین کمال‌گرایی عاشقانه و بی ثباتی زناشویی بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای همبستگی و به روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش تمامی زنان و مردان متأهل شهرستان گتوند استان خوزستان در سال ۱۴۰۱ بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس ۲۰۳ نفر از این جامعه (۱۲۹ نفر زن و ۷۴ نفر مرد) به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش‌نامة الگوی ارتباطی کریستنسن و سولاوای (۱۹۹۱)، پرسش‌نامه بی ثباتی زناشویی ادواردز (۱۹۸۷) و پرسش‌نامه کمال‌گرایی عاشقانه مت و لافونتین (۲۰۱۲) بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌های به‌دست‌آمده در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی و از طریق مدلیابی معادلات ساختاری، تحلیل مسیر و تحلیل چند گروهی با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS-26 و SMART PLS انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که الگوی ارتباطی اجتناب متقابل (0.145=β، 0.001p<)، توقع/کناره‌گیری (0.658 =β، 0.001p<) و کمال‌گرایی عاشقانه دگر محور رابطه مثبت معناداری دارند و رابطه منفی معناداری بین الگوی ارتباطی سازنده متقابل0.345-=β ، 0.001p<) و کمال‌گرایی عاشقانه خودمحور با بی‌ثباتی زناشویی وجود دارد. همچنین الگوهای ارتباطی نقش تعدیلگری را در رابطه بین کمال‌گرایی عاشقانه و بی‌ثباتی زناشویی ایفا کردند.
نتیجه‌گیری: در مجموع باتوجه‌به نتایج پژوهش حاضر به نظر می‌رسد، الگوهای ارتباطی و کمال‌گرایی عاشقانه دو عامل تأثیرگذار در بی‌ثباتی زناشویی هستند؛ بنابراین به مشاوران و روان‌شناسان خانواده پیشنهاد می‌شود، آموزش‌های لازم در این زمینه را به زوجین ارائه دهند.
The Relationship Between Romantic Perfectionism and Marital Instability: The Moderating Role of Communication Patterns
English Abstract: Introduction: Introduction: Marital instability has emerged as a significant contributor to the erosion of family foundations over the past three decades, often culminating in divorce. Understanding the factors associated with this issue is therefore critical. This study aimed to explore the moderating role of communication patterns in the relationship between romantic perfectionism and marital instability. Method: This correlational study employed structural equation modeling. The research population consisted of all married men and women in Gotvand County, Khuzestan Province, in 1401 (Iranian calendar year). A sample of 203 participants (129 women and 74 men) was selected using convenience sampling. Data were collected using the Christensen and Sullaway Communication Pattern Questionnaire (1991), the Edwards Marital Instability Questionnaire (1987), and the Matte and LaFontaine Romantic Perfectionism Questionnaire (2012). The data were analyzed at descriptive and inferential levels through structural equation modeling, path analysis, and multigroup analysis, utilizing SPSS-26 and SMART PLS software. Results: The results revealed that the communication patterns of mutual avoidance (β=0.145, p<0.001) and expectation/withdrawal (β=0.658, p<0.001), along with other-oriented romantic perfectionism, exhibited a significant positive relationship with marital instability. Conversely, the mutual constructive communication pattern (β=-0.345, p<0.001) and self-oriented romantic perfectionism showed a significant negative relationship with marital instability. Additionally, communication patterns were found to moderate the relationship between romantic perfectionism and marital instability. Conclusion: Overall, the findings suggest that communication patterns and romantic perfectionism are key factors influencing marital instability. Consequently, it is recommended that counselors and family psychologists offer targeted training to couples to address these dynamics effectively.