نویسندگان:

مریم ارشدی¹ ، افشین رباطی² ، نیلوفر طهمورسی³ .

¹مربی و مشاور سازمانی

²روان شناسی صنعتی - سازمانی دانشگاه ازاد اسلامی کرج ،ایران

³روان شناسی دانشگاه ازاد اسلامی کرج ، ایران

چکیده فارسی: مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی اجرای فرایند مربیگری بر خودکارآمدی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی کارمندان بود.
روش: این پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی بود و در قالب طرح پیش­آزمون - پس­آزمون - پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان یکی از ادارات فرهنگی شهرستان کرج در سال 1397 بود که از میان آنها 30 نفر با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت (1994)، پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی اورگان و کانوسکی (1996) و مدل مربیگری GROW بود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد.
یافته­ها: نتایج پژوهش حاکی از افزایش معنی­دار خودکارآمدی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی و مؤلفه­های آنها در پس­آزمون (001/0>p) در کارمندان بود. به علاوه، تحلیل­های دوره پیگیری نشان داد که این افزایش­ها با گذشت زمان پایدار هستند.
نتیجه­گیری: با توجه به نتایج پژوهش، آموزش دوره­های مربیگری جهت افزایش خودکارآمدی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی کارمندان ادارات و سازمان­ها در کلیه شهرهای ایران توصیه می­شود.
کلمات کلیدی: فرایند مربیگری، خودکارآمدی شغلی، رفتار شهروندی سازمانی، مدل GROW، کارمندان
 
 

کلمات کلیدی: رفتار شهروندی سازمانی ، خودکارآمدی‌شغلی ، کارمندان ، فرایند مربیگری ، مدل GROW .

The Effectiveness of coaching process on job self-efficacy and organizational citizenship behavior

English Abstract: Introduction: Effective coaching has positive influence on organization activities and due to establishing team and good relations among personnels in different levels. Therefore, the aim of this study was to investigate the effectiveness of coaching process on personnel job self-efficacy and organizational citizenship behavior. Method: This research was kind of a semi-experimental study and was performed in a pretest-posttest-follow up design with control group. The research population was composed of all personnels of one of cultural offices in Karaj province in 1397 that 30 individuals selected by purposeful method and assigned randomly in experimental and control groups. Research tools included job self-efficacy questionnaire (Riggs & Knight, 1994), organizational citizenship behavior questionnaire (Oregan & Kanoski, 1996) and coaching model named GROW. For analyzing data was used of mixed variance analysis Results: The research results indicated that the job self-efficacy and organizational citizenship behavior and their components had significant increase in posttest (p < 0/001) in personnels. In addition, follow up analyses showed that these increases were stable during time. Conclusion: According to the research results, training of coaching courses is recommended for enhancing job self-efficacy and organizational citizenship behavior in personnels of offices and organzations in all Iran cities. Keywords: coaching process, job self-efficacy, organizational citizenship behavior