نویسندگان:

¹کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران.

². استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران

چکیده فارسی: قرمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خودمتمایزسازی بر پریششانی روانششناختی و
سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر طلاق شهر تهران انجام شد.
روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پ آزمون با گشروه گشواه و دوره پیگیشری
دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشآموزان دوره اول متوسطه با والدین طلاق گرفته در
سال تحصیلی 97-1396 در شهر تهران بود. نمونه شامل 30 نفر از نوجوانان طلاق بود که از بین جامعه
آماری به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمشایش و گشواه ،
جایگزین شدند )هر گروه 15 نفر(. گروه آزمایش، آموزش خودمتمایزسازی را طشی ده جلسشه دریافشت
کردند وگروه گواه هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند. برای جمشع آوری اطلاعشات از پرسششنامه هشای
پریشانی روانشناختی و سازگاری اجتماعی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادههای آماری با آزمون تحلیل
واریان با اندازهگیری مکرر و به وسیله نرمافزار آماری 23-SPSS انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش خودمتمایزسازی بر پریشانی روانششناختی و سشازگاری اجتمشاعی
نوجوانان پسر طلاق تدثیر معناداری داشته است )001.0>p(.علاوهبراین نتایج نشان داد که این آموزش
توانسته تدثیر خود را در زمان نیز به شکل معناداری حفظ نماید )001.0>p(.
نتیجهگیری: بر اسشاس یافتشه هشای پشژوهش حاضشر مشی تشوان چنشین نتیجشه گرفشت کشه آمشوزش
خودمتمایزسازی با بهرهگیری از فنون اجتماعی و هیجانی میتواند، پریشانی روانشناختی و سشازگاری
اجتماعی نوجوانان طلاق را تحت تدثیر قرار دهد. بر این اساس آموزش خودمتمایزسازی میتواند بهعنوان
روشی کارآ، جهت بهبود سازگاری اجتماعی و کاهش پریشانی روانشناختی نوجوانان پسر طلاق مشورد
استفاده قرار گیرد.
کلیر واژ ها: آموزش خودمتمایزسازی، پریشانی

Effectiveness of teaching self-differentiation on psychological distress and social adaptation in the adolescents with divorced parents

English Abstract: Purpose: parents’ divorce influences psychological, emotional and social components of the children. Therefore the present study was conducted aiming to determine the effectiveness of teaching self-differentiation on psychological distress and social adaptation in the adolescents with divorced parents. Method: It was an experimental study with pretest, posttest, control group and two-month follow-up period design. The statistical population included first high school students with divorced parents conflicting parents in the city of Tehran in academic year 2017-18. The sample included thirty students with divorced parents who were selected and via clustered random sampling method and randomly replaced into experimental and control groups (15 in each group). The experimental group received ten sessions of self-differentiation teaching while the control groups didn’t receive any intervention. Psychological distress questionnaire (Kesler et.al, 2003) and social adaptation (Sinha and Sing, 1993) were applied in order to collect information. The data were analyzed through repeated measurement ANOVA method. Findings: The results showed that teaching self-differentiation has significantly influenced psychological distress and social adaptation in the adolescents with divorced parents (p<0.001). Moreover, the results showed that this teaching can significantly maintain its effect in time (p<0.001) Conclusion: According to the findings of the present study it can be concluded that teaching self-differentiation using social and emotional techniques can influence psychological distress and social adaptation of the adolescents with divorced parents. Therefore teaching self-differentiation can be applied as an efficient method to improve social adaptation and decrease psychological distress of the adolescents with divorced parents.