چکیده فارسی: مقدمه: این پژوهش با هدف تدوین مدلی ازتاب‌آوری خانواده مطابق با فرهنگ ایرانی انجام شده است. روش: این پژوهش به شیوه کیفی و با استفاده از رویکرد زمینه‌ای انجام شده است. 23 زوج با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای و از روی لیست افراد حاضر به همکاری بررسی شدند و داده‌ها با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و تعاملی تا رسیدن به اشباع اطلاعات گردآوری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم-افزار MAXQDA10 استفاده گردید. یافته‌ها: در کدگذاری باز 155 کد اولیه به دست آمد که در کدگذاری محوری براساس شباهت موضوعی در 20 دسته موضوعی قرار داده شدند. در مرحله سوم یا کدگذاری انتخابی، تاب‌آوری خانواده به عنوان متغیر مرکزی یا اصلی شناخته شد. نتیجه‌گیری: مدل تاب آوری خانواده می تواند نقشه مفهومی ارزشمندی برای جهت دادن به دامنه وسیعی از خدمات بشری باشد. در تمام تلاش هایی که برای کمک به افراد، زوجین و خانواده ها برای مقابله و سازگاری در طول بحران و ناگواری ها صورت می گیرد، یک دیدگاه نظام دار درباره تاب‌آوری حائز اهمیت است.
Qualitative modeling of family resilience based on underlying approach
English Abstract: Objective: This study aimed developing a model of family resilience is done in accordance with Iranian culture. Methods: This qualitative study was conducted using the underlying approach. 23 couples were selected through multi-stage cluster sampling method and randomly from the list of persons willing to cooperate. and data were analyzed using semi-structured interviews and interactive to saturate the information was collected. MAXQDA10 software was used to analyze the data. Results: The 155 code was obtained in open coding axial coding based on the similarity in subject matter were placed in 20 categories. In the third stage or selective coding, family resilience was recognized as a central variable or original. Conclusion: The family resilienc can be a valuable concept mapping is to direct the full range of human services. In all efforts to help individuals, couples and families to cope and adapt to the hardships during the crisis takes place, a systematic view about resiliency is important.