نویسندگان:
جمیل منصوری1 ، مینا محمدی2 ، محمدعلی بشارت3 ، نازیلا امانی4 .1گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران.
2گروه مشاوره، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
3گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران.
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در پیش‌بینی فرسودگی شغلی براساس استحکام من در کادر درمان بیمارستان‌های دولتی شهرستان کرج انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی کادر درمان فعال در بیمارستان‌های دولتی کرج بود که در بهار 1403 مشغول خدمت بودند. 250 نفر (97 مرد و 153 زن) به روش نمونه‌گیری دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس استحکام من (ESS)، پرسشنامۀ تنظیم هیجان (ERQ)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS) و پرسشنامۀ فرسودگی شغلی مسلچ (MBI) بود. داده‌ها به روش تحلیل معادلات ساختاری در نرم‌افزار SPSS نسخۀ 25 و Mplus نسخۀ 3/8 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها حاکی از آن بود که استحکام من به‌صورت منفی و معنادار فرسودگی شغلی را پیش‌بینی کرد. استحکام من اثر مستقیم و معناداری بر تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی دارد و تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی نیز اثر مستقیم و معناداری بر فرسودگی شغلی دارند. نتایج تحلیل مسیرهای غیرمستقیم نشان داد تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی به‌طور معناداری رابطۀ استحکام من و فرسودگی شغلی را واسطه‌گری می‌کنند. با توجه به محیط تنش‌زای بیمارستان‌ها و با درنظرداشتن یافته‌های پژوهش می‌توان برنامه‌های آموزشی و مداخله‌ای مبتنی بر استحکام من را با تأکید بیشتر بر ابعاد هیجانی از جمله تنظیم هیجان و ناگویی هیجانی در راستای کاهش فرسودگی شغلی کادر درمان طراحی و اجرا کرد.
Predicting Job Burnout of Medical Staff of Karaj Government Hospitals by Ego Strength: Mediating Role of Emotion Regulation and Alexithymia
English Abstract: The objective of the current study was to examine the mediating role of alexithymia and emotion regulation in the prediction of job exhaustion among the treatment staff of Karaj city government hospitals, as determined by ego strength. The current research was descriptive of the correlation type. The research’s statistical population comprised all active medical personnel employed by Karaj public hospitals during the spring of 2024. 250 people (97 men and 153 women) were selected as a sample using the available sampling method. The tools of the current research included Ego Strength Scale (ESS), Emotion Regulation Questionnaire (ERQ), Toronto alexithymia Scale (TAS) and Maslach Job Burnout Questionnaire (MBI). The structural equation analysis method was employed to analyze the collected data in SPSS version 25 and Mplus version 8.3. The obtained findings indicated that job burnout was substantially and negatively predicted by Ego Strength. Ego Strength had a direct and significant effect on emotion regulation and alexithymia, and emotion regulation and alexithymia also had a direct and significant effect on job burnout. The indirect path analysis results indicated that the relationship between ego strength and job burnout is substantially mediated by emotion regulation and alexithymia. Considering the stressful environment of hospitals and considering the findings of the research, it is possible to design and implement educational and intervention programs based on ego strength with more emphasis on emotional dimensions, including emotion regulation and alexithymia, in order to reduce the burnout of medical staff.