نویسندگان:
جلال مولایی1 ، مریم چرامی2 ، طیبه شریفی3 ، رضا احمدی4 .1دانشجوی دکتری روان‌شناسی عمومی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
2دانشجوی دکتری روان‌شناسی عمومی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
3دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
4استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
چکیده فارسی: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مثبت‌اندیشی بر پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان دختر شهرستان سرپل ذهاب بود. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و دورۀ پیگیری بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل نوجوانان 19-15 سالۀ دختر تحت پوشش ادارۀ بهزیستی شهرستان سرپل ذهاب در شش‌ماهۀ اول سال 1399 به تعداد 285 نفر بود. از میان جامعۀ آماری 40 نوجوان به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (20 نوجوان در گروه آزمایش و 20 نوجوان در گروه گواه). نوجوانان حاضر در گروه آزمایش آموزش مثبت‌اندیشی (11 جلسه) را طی دو ماه و نیم دریافت کردند. پرسشنامه‌های استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسشنامۀ پذیرش اجتماعی (SIQ) و تعامل اجتماعی (SAQ) بود. داده‌های پژوهش به شیوۀ تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می‌دهد آموزش مثبت‌اندیشی بر پذیرش اجتماعی (0001>P؛ 64/0=Eta؛ 82/63=F) و تعامل اجتماعی (0001>P؛ 66/0=Eta؛ 80/68=F) نوجوانان دختر تأثیر داشته است. بدین‌صورت که این مداخله به بهبود پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان منجر شده است. براساس یافته‌ها، آموزش مثبت‌اندیشی با بهره‌گیری از مراقبۀ ذهن‌آگاهی، استفاده از قوت‌های خود، لذت‌بردن، تأیید خویشتن و بیان ارزش‌ها روشی کارآمد برای بهبود پذیرش و تعامل اجتماعی نوجوانان است.
Effectiveness of Positive Thinking Training on the Acceptance and Social Interaction of Female Adolescents in the Town of Sar-e-Pol-e-Zahab
English Abstract: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of positive thinking training on the acceptance and social interaction of female adolescents aged 15 to 19 in the city of Sar-e-Pol-e-Zahab. The study employed a quasi-experimental design with a pre-test, post-test, control group, and follow-up period. In the first six months of 2020, the statistical population of the study comprised 285 female adolescents who received assistance from the Organization of Wellbeing in the town of Sar-e-Pol-e Zahab. Forty adolescents were selected using a systematic sampling method and randomly assigned to experimental and control groups (20 adolescents in the experimental group and 20 in the control group). Over the course of two and a half months, the adolescents in the experimental group received positive thinking training (11 sessions). This study applied the Social Acceptance Questionnaire (SAQ) and the Social Interaction Questionnaire (SIQ). The study’s data were analyzed using mixed ANOVA and the SPSS-23 statistical software. Positive thinking training had a significant impact on female adolescents’ social acceptance (F=63.82; Eta=0.64, P<0001) and social interaction (F=68.80; Eta=0.66, p<0001), indicating that this intervention was successful in improving the adolescents’ social acceptant and interaction. Positive thinking training can be an effective method for improving adolescents' social acceptance and interaction, according to the findings of this study, by employing meditation, mindfulness, using one’s strengths, confirming the self, and stating one’s values.