نویسندگان:

زهره عبداللهی ابراهیم آبادی¹ ، فاطمه دهقانی آرانی² ، حجت الله فراهانی³ ، عبدالحسین وهابی⁴ .

¹دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

²استادیار، گروه روان‌شناسی ، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

³استادیار گروه روانشناسی،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران

⁴استادیار، گروه هوش ماشین و رباتیک دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده فارسی: مطالعۀ حاضر با هدف بررسی ارزش تشخیصی ابزار ردیاب چشم در سنجش سبک دلبستگی بزرگسالان انجام شد. این مطالعه ارزش تشخیصی، مقطعی و از نوع مطالعات اولیۀ مشاهده‌ای-تحلیلی کمی بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل همۀ افراد 20 تا 45 ساله سالم و دارای تحصیلات دانشگاهی ساکن شهر تهران در سال 1400 بود. به این منظور، 44 بزرگسال 20 تا 45 ساله واجد ملاک‌های طرح به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند (زن= 36 نفر، مرد= 8 نفر). در مرحلۀ اول از پرسشنامۀ محقق‌ساخته و مقیاس تجدیدنظر شدۀ دلبستگی بزرگسال (R-AAS) به‌عنوان آزمون مرجع استفاده شد و افراد دارای معیارهای ورود انتخاب شدند. در مرحلۀ دوم به شرکت‌کنندگان تصاویر سیستم فرافکنانۀ دلبستگی بزرگسالان (AAP) به‌منزلۀ محرک برانگیزانندۀ سیستم دلبستگی به مدت 1 دقیقه و 39 ثانیه ارائه و هم‌زمان حرکات چشم آن‌ها از طریق دستگاه ردیابی چشم ثبت شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها آزمون‌های جنگل تصادفی، رگرسیون لجستیک و منحنی راک در نرم‌افزار R ورژن آر استدیو 4.1.1 محاسبه شدند. متغیر «مدت‌زمان تا اولین تثبیت» در ناحیۀ مورد علاقۀ کودک در تصویر آمبولانس با ضریب B 95/1- و سطح معناداری 01/0 (05/0P ≤) قابلیت پیش‌بینی سبک دلبستگی ایمن و ناایمن را داشت. همچنین برای این متغیر درصد تشخیص صحیح افراد دلبستۀ ایمن 2/54 و در افراد دلبستۀ ناایمن 75 درصد برآورد شد. نتایج حاکی از قدرت تفکیکی متغیر «مدت‌زمان تا اولین تثبیت» در ناحیۀ مورد علاقۀ کودک در تصویر آمبولانس بود. پیشنهاد می‌شود در مطالعات آتی این متغیر و متغیرهای «طول مدت اولین تثبیت» و «تعداد تثبیت‌ها» که مطابق با نتایج آزمون جنگل تصادفی مهم بودند، بیشتر بررسی شدند.

کلمات کلیدی: دلبستگی ، ردیابی چشم ، ارزش تشخیصی .

The Diagnostic Accuracy of Eye Tracking Technology in the Assessment of Adult Attachment Style

English Abstract: The purpose of this study was to examine the diagnostic value of eye tracking technology in measuring adult attachment style. This investigation of diagnostic accuracy was cross-sectional and was one of the primary observational and quantitative analysis studies. The population of interest for this study included all healthy adults aged 20-45 years with higher education living in Tehran in 2021. For this purpose, 44 adults aged 20 to 45 years who met the criteria of the project were selected by random sampling. Of these 44 individuals, 36 were women and 8 were men. This study was conducted in two phases. In the first phase, a researcher-made questionnaire along with the revised Adult Attachment Scale (R-AAS) as a reference test was created in the Google Form environment, and individuals who met the inclusion criteria were selected and included in the study. In the second phase, participants were presented with one minute and 39 seconds of Adult Attachment Projective Picture System (AAP) images as an activator of attachment, and their eye movements were simultaneously recorded with an eye-tracking device. For statistical analysis, the random forest test, logical regression, and ROC curves were calculated in RStudio 4.1.1. The variable “time to first fixation” in the child’s AOI in the ambulatory image predicted secure and insecure attachment (B = -1.95, sig. 0.01, p≤ 0.05). The correct percentage for classifying securely and insecurely attached adults was estimated to be 54.2% and 75%, respectively. Since the variables “duration of first fixation” and “number of fixations” were important according to the results of the random forest test, it is suggested that they be further investigated in future studies.