نویسندگان:

¹استادیار گروه پژوهشی مدیریت و علوم اجتماعی پژوهشگاه نیرو، تهران، ایران.

چکیده فارسی: چکیده: صمیمیت عنصری ترکیبی، چند بعدی، پویا، تکاملی و یک مهارت و هنر است که مستلزم کسب مهارت‌ها و انجام رفتارهای خاص است. صمیمیت همچنین مستلزم برقراری ارتباط سالم بین همسران و انتقال درست مفاهیم و پیام‌ها، درک با همدلی و مشارکت در احساسات، افکار و نیازهای یکدیگر است. بنابراین آموزش و اصلاح مهارت‌های ارتباطی ممکن است منجر به افزایش صمیمیت شود. هدف این پژوهش نیز بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر صمیمیت زناشویی زنان متاهل بود.نمونه پژوهش متشکل از30 زن متاهل بود،  که نمره پایینی در آزمون به‌دست آورده بودند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار پژوهش نیز یکی پرسشنامه صمیمیت زناشویی(اولیاء، 1385) بودکه نه بعد صمیمیت (صمیمیت عاطفی، عقلانی،  فیزیکی،  اجتماعی، ارتباطی، مذهبی، روان‌شناسی،  جنسی وکلی) را اندازه‌گیری می‌کرد، و دیگری برنامه آموزشی تدوین شده براساس نظریه میلر برای جلسات آموزشی گروه آزمایشی بود.نتایج پژوهش نشان داد که در گروه آزمایشی پس از 8 جلسه آموزش، میزان نمره کل صمیمیت زناشویی و ابعاد آن تفاوت معناداری را نسبت به گروه کنترل ایجاد کرد.یعنی آموزش مهارت‌های ارتباطی باعث افزایش صمیمیت و ابعاد آن در گروه آزمایشی شد. براساس یافته‌های پژوهش می‌توان پیشنهاد نمود که آموزش مهارت‌های ارتباطی در مراکز مشاوره برای خانواده‌ها می‌تواند مفید باشد.