نویسندگان:
انور نویدیان1 ، شهرام واحدی2 ، رحیم بدری گرگری3 ، اسکندر فتحی آذر4 .1دانشجوی دکتری روان‌شناسی تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2استاد، گروه علوم تربیتی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3استاد گروه علوم تربیتی ، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
4گروه علوم تربیتی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده فارسی:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان بر انعطاف‌پذیری روانشناختی دانش‌آموزان پسر دورۀ ابتدایی شهر مریوان است. این مطالعه به‌لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوۀ گردآوری اطلاعات، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعۀ آماری شامل همۀ دانش‌آموزان پسر دبستانی شهرستان مریوان در سال تحصیلی 1397-1396 است. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس از یک مدرسۀ ابتدایی پسرانه، 50 دانش‌آموز پسر انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. آزمودنی‌ها قبل و بعد از آموزش، به پرسشنامۀ انعطاف‌پذیری روانشناختی (AAQ-II) پاسخ دادند. 17 جلسۀ 45 دقیقه‌ای (هر هفته یک جلسه) فلسفه برای کودکان (p4c) با استفاده از داستان‌های بومی ارائه شد. بستۀ آموزشی شامل داستان‌های انتخاب‌شده از میان داستان‌های نویسندگان ایرانی مانند مولوی، سعدی و... بودند. داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 و به روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد برنامۀ آموزش فلسفه برای کودکان با استفاده از داستان‌های بومی در انعطاف‌پذیری روانشناختی دانش‌آموزان ابتدایی مؤثر است. درمجموع، مطابق نتایج این بررسی می‌توان ادعا نمود برنامۀ آموزش فلسفه برای کودکان با تقویت بحث و گفت‌وگو و به‌چالش‌کشیدن تفکرات دانش‌آموزان ابتدایی موجب ارتقای انعطاف‌پذیری روانشناختی آنان می‌شود.
The Impact of Teaching Philosophy Children at Psychological Flexibility at Elementary Students with a Cultural Based Approach
English Abstract: The purpose of this study is to investigate the effectiveness of teaching philosophy to children on the psychological flexibility of male elementary school students in Marivan. This paper is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group conducted with the aim of applying the results. The statistical population included all elementary school students in the city of Marivan during the 2017-2018 academic year. Using the available sampling method, 50 male students were selected and divided into two experimental and control groups. The participants answered the Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-II) before and after the training. 17 45-minute sessions (one session per week) Philosophy for Children (p4c) were presented using native language stories. The educational package included stories selected from the narratives of Iranian authors such as Rumi, Saadi, etc. The collected data were analyzed using SPSS 21 software and analysis of covariance. The results of covariance analysis showed that Philosophy for Children program was effective in influencing students’ psychological flexibility. Overall, according to the results, it can be said that Philosophy for Children education enhances students’ psychological flexibility by strengthening discussion and challenging students’ thinking.