نویسندگان:
مصطفی حمیدی1 ، سمیه شاهمرادی2 ، عباس جواهری محمدی3 ، حسن رهبان فرد4 .1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2استادیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3استادیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
چکیده فارسی:
نشخوار فکری میتواند یکی از مهم‌ترین مشکلات ورزشکاران آسیبدیده باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌بر بر پذیرش و تعهد (ACT)، بر نشخوار فکریدر دختران نوجوان ورزشکار آسیبدیده است. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود.
جامعه آماری مطالعه حاضر، کلیه دختران ورزشکار نوجوان دارای آسیب دیدگی ورزشی در تیمهای ملی، لیگ و باشگاهی و مسابقات کشوری در سال ۱۳۹۸ در سطح شهر تهران تشکیل دادند که از میان آن‌ها،30 نفر به‌صورت دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) با گمارش تصادفی جایگزین شدند. سپس در پیشآزمون، همه آزمودنیها پرسش‌نامه پاسخهای نشخواری (RRS) (نولن-هوکسما، 2003) را تکمیل کردند. در مرحله بعد، گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای (هفتهای دوبار) مداخله دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر و نرم‌افزار 2۲Spss- (در سطح ۰۵/۰= α) تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاصل از پسآزمون و آزمون پیگیری (یک ماه بعد) از هر دوگروه نشان داد، نمرات نشخوارگری گروه آزمایش در پسآزمون و آزمون پیگیری نسبت به پیشآزمون به‌طور معناداری پائینتر بود، ولی گروه کنترل در هرسه آزمون یکسان عمل کرد. همچنین، در پسآزمون و آزمون پیگیری، گروه تجربی نمرات کمتری از گروه کنترل داشتند. بنابراین درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد، بر کاهش نشخوار فکریدر دختران نوجوان ورزشکار آسیب دیده مؤثر بوده است.
The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Ruminating in Adolescent Female Athletes with Athletic Injury
English Abstract: Rumination can be considered as one of the most important problems for injured athletes. The purpose of the present study was to examine the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the reduction of rumination in adolescent female athletes with athletic injury. The method of the study is a quasi-experimental with pretest-posttest and follow-up with a control group. The population of the present study was comprised of adolescent female athletes with sports injuries in national teams, leagues and national competitions in 1398 in Tehran, from which 30 participants were selected using convenience sampling, and they were randomly assigned to two groups of 15 (experimental and control group. Then, in pre-test all participants completed the Nolen-Hoeksema’s (2003) Ruminative Responses Scale (RRS) questionnaire. In the next phase, the experimental group received an eight-session intervention (90 min each, twice a week), while the control group did not receive any intervention. The results of repeated measures ANOVA and following pairwise comparison revealed significantly less ruminative scores for experimental group in the post-test and the follow-up test; however, the control group did not perform significantly different in all three tests. Moreover, in the post-test and the follow-up test, the experimental group had lower scores than that of control group. The results indicated that the acceptance and commitment therapy reduced the rumination in professional adolescent female athletes with athletic injury.