نویسندگان:
الهه بهشتیان1 ، حسن توزنده جانی2 ، محمد رضا صفاریان طوسی3 .1دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد نیشابوردانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور، ایران
2دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، ، واحد نیشابور، نیشابور، ایران
3استادیار گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری واحد پردازه‌ای و درمان فعال‌سازی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مضطرب مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد نیشابور بود (85 نفر) بود که از میان آن‌ها تعداد 45 دانشجوی دختر به شیوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه درمان شناختی- رفتاری واحد پردازه‌ای (15 نفر)، درمان فعال‌سازی رفتاری (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. هر سه گروه قبل و بعد از مداخلات و سه ماه بعد از پایان دوره درمانی با پرسشنامه های اختلال اضطراب فراگیر (GAD-7) و فرم کوتاه ترس از ارزیابی منفی لیری (FNES) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های به‌دست آمده با نرم‌افزار 23Spss- با روش آنالیز اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو رویکرد درمانی شناختی- رفتاری واحد پردازه‌ای و فعال‌سازی رفتاری در مقایسه با گروه کنترل در کاهش ترس از ارزیابی منفی تفاوت معناداری داشته‌اند. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که درمان شناختی- رفتاری واحد پردازه‌ای و درمان فعال‌سازی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تأثیر معنادار دارد.
Comparison of Modular Cognitive-Behavioral Therapy and Behavioral Activation on Fear of Negative Evaluation in Students with Generalized Anxiety Disorder
English Abstract: The purpose of the present study was to compare the effectiveness of Modular Cognitive-Behavioral Therapy (MCBT) and behavioral activation (BA) on fear of negative evaluation in students with Generalized Anxiety Disorder (GAD). Among students referred to Islamic Azad of Neyshabur counselling center (N=85) 45 students were selected through purposeful sampling in this quasi-experimental study and randomly divided into three groups of MCBT Unit (N = 15), BA (N=15) and control group (N=15). All participants were evaluated before and after the intervention and three months after the end of intervention. GAD Questionnaire (2006) and Short Form of Negative Fear Evaluation of Leiri (1983) were used for data collection. Data analyzed by SPSS-23 software using repeated measure analysis. The results showed that both MCBT and behavioral activation had significant effect on reducing fear of negative evaluation compared to the control group. According to the findings, it can be concluded that MCBT and Behavioral Activation Therapy have a significant effect on fear of negative evaluation in people with GAD.