نویسندگان:
شادی فطوره چی1 ، سمیه شاهمرادی2 ، زهرا نقش3 .1کارشناسی ارشد مشاوره خانواده ،دانشگاه تهران ، تهران ،ایران
2استادیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، ، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی بر میزان رضایت زناشویی و شادمانی زنان در دوران آشیانه خالی انجام گرفت. این پژوهش به روش آزمایشی با طرح شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون، پسآزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه زنان مراجعه کننده به سرای محله باغ فردوس واقع در منطقه یک شهر تهران که در نیمه دوم سال 1396 و نیمه اول سال 1397 به سرای محله باغ فردوس مراجعه کرده بودند. نمونه شامل 30 نفر از افراد جامعه بودند که بهروش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه و پرسشنامه شادمانی آکسفورد بود. بهمنظور ارزیابی دادههای پژوهش از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری جهت بررسی متغیر رضایت زناشویی و مؤلفههای آن، و از روش تحلیل کواریانس تک متغیری برای بررسی متغیر شادمانی استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش میتوان استنباط کرد مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی منجر به افزایش رضایت زناشویی و شادمانی زنان در دوران آشیانه خالی شده است. بهعبارت دیگر، واقعیت درمانی میتواند روش سودمندی در زمینه افرایش رضایت زناشویی، شادمانی زنان و همچنین به وجود آمدن فضای حمایتی ایمن به لحاظ روانی و عاطفی باشد.
The effectiveness of reality group therapy on marital satisfaction and women’s happiness during empty nest phase