نویسندگان:
عیسی مرادی1 ، مریم فاتحی زاده2 ، احمد احمدی3 ، عذرا اعتمادی4 .1دانشجوی دکتری مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
2استاد، گروه مشاوره، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
4استاد، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده فارسی: شخصیت نقشی اساسی در روابط زناشویی دارد. خودشیفتگی به علت رویکرد متمرکز بر خود، فقدان همدلی و خشونت مانع از ایجاد روابط صمیمانه میشود. درمان خودشیفتگی با موفقیت امکان‌پذیر است، اما نیاز به یک درک کامل از آسیب‌شناسی و روشهای بالینی مناسب دارد. درمان بین فردی فراشناختی (MIT) برای درمان خودشیفتگی فرایندی گام به گام اتخاذ میکند که منجر به کاهش تدریجی فرایندهای خودشیفتگی میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان بینفردی فراشناختی بر کیفیت زناشویی مرد خودشیفته انجام گرفته است. بهعلت عمیق بودن مشکلات شخصیت و طولانی بودن درمان روش پژوهش حاضر پژوهش موردی است. در این مطالعه، آزمودنی مرد 28 ساله بود که با استفاده از مصاحبه بالینی و پرسشنامهی شخصیت خودشیفته (NPI-40) مبتلا به مشکلات زناشویی و خودشیفتگی تشخیص داده شد. درمان بینفردی فراشناختی بیست و یک جلسه و در طول یک سال انجام شد. نتیجه در ابعاد مختلف کیفیت زناشویی برای مرد و زن یکسان نبود و مسائل فرهنگی نیز نقش مهمی در فرایند درمان داشتند. اما به‌طورکلی، درمان باعث افزایش کیفیت زناشویی فرد و همسرش شد.
The effect of metacognitive interpersonal therapy on the marital quality of narcissistic man