نویسندگان:
منصوره حاج حسینی1 ، طیبه کوشه2 ، مسعود غلامعلی لواسانی3 ، محمدحسن مرسلی4 .1دانشیار گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2کارشناس ارشد مشاوره مدرسه، آموزش و پرورش شهرستانهای تهران
3دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4کارشناس ارشد مشاوره، آموزش و پرورش شهرستانهای تهران
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثر یادگیری مشارکتی بر اضطراب، نگرش و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در درس ریاضی صورت پذیرفت. روش پژوهش، آزمایشی بوده و در طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه انجام یافت. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر سال دوم دبیرستان رشته علوم تجربی شهر تهران بود که از آن نمونهای به روش نمونهگیری در دسترس شامل دو کلاس مشابه از دو دبیرستان در منطقه کهریزک برگزیده شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند (22 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل). گروه آزمایشی به مدت سی و دو جلسه تحت آموزش ریاضی به روش یادگیری مشارکتی قرار گرفته و گروه گواه در همین مدت با روش سنتی آموزش دیدند و مطابق با طرح تحقیق هر دو گروه پیش و پس از آموزش به لحاظ هر سه متغیر مورد مطالعه، سنجیده شدند. جهت گرداوری دادهها از مقیاس اضطراب ریاضی (شکرانی، 1381)، پرسشنامه نگرش نسبت به ریاضی (قنبرزاده، 1380) و آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته استفاده شد و دادهها به واسطه تحلیل کوواریانس تک عاملی پردازش شدند. یافته های پژوهش تفاوت معنیدار P<0/05 میان دو گروه آزمایشی و گواه در هر سه متغیر اضطراب ریاضی، نگرش نسبت به ریاضی و پیشرفت تحصیلی را نشان داد، به طوری که گروه آزمایشی اضطراب ریاضی کمتر، نگرش بهتر نسبت به ریاضی و پیشرفت تحصیلی بیشتری داشتند.
The effect of cooperative learning on anxiety, attitude and academic achievement in math
English Abstract: The current study intended to investigate the effectiveness of cooperative learning on math anxiety, attitude toward mathematics, and academic achievement of female high school students. The study method was experimental and was conducted by pretest-posttest design with the control group. The population included all female high school students (second year) who were studying experimental science in Tehran. The sample was selected through convenience sampling, and the subjects were randomly assigned into two groups (22 individuals in experimental group and 20 individuals in control group). The experimental group received cooperate-based math training for 32 sessions while the control group received their regular traditional education. Both groups were assessed in pretest and posttest stages. The data were collected through Math Anxiety scale (Shokrani, 1381), Attitude toward Mathematics Questionnaire (Qanbarzadeh, 1380), and Academic Achievement Test. The data were analyzed via analysis of covariance method. The findings showed that there is a significant difference (P