چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ساختاری پیش‌بینی رفتارهای خودشکن تحصیلی بر اساس جو یادگیری کلاس و ادراک شیوه والدینی با نقش میانجی سازگاری تحصیلی در دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه بود. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش همۀ دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ایلام در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. نمونه پژوهش 382 نفر از این دانش‌آموزان بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشــــنامه شناخت و رفتار خودشکن کانینگهام (2007)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1984)، پرسشنامه ادراک شیوه تربیتی والدین گرولنیک و همکاران (1997) و پرسشنامه جو یادگیری ادراک‌شده بلک و دسی (2000) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدلیابی معادلات‌ساختاری به کمک نرم‌افزارهای SPSS وAMOS استفاده شده است. یافته‌ها نشان دادند که مدل ساختاری پیش‌بینی رفتارهای خودشکن تحصیلی دانش‌آموزان بر اساس جو یادگیری کلاس و ادراک شیوه والدینی با نقش میانجی سازگاری تحصیلی از برازشی مطلوب برخوردار است. همچنین میان جو یادگیری کلاس و ادراک شیوه والدینی با سازگاری تحصیلی، میان جو یادگیری کلاس و ادراک شیوه والدینی با رفتارهای خودشکن تحصیلی و میان سازگاری تحصیلی با رفتارهای خودشکن رابطه وجود دارد. در نتیجه، جو یادگیری کلاس و ادراک شیوه والدینی به‌طور مستقیم و نیز با میانجیگری سازگاری تحصیلی با رفتارهای خودشکن تحصیلی دانش‌آموزان رابطه دارند.
A Structural Equation Model for Predicting Academic Self-Defeating Behaviors Based on Classroom Learning Climate and Perceived Parenting Style: The Mediating Role of Academic Adjustment in Female Secondary Students
English Abstract: The present study aimed to propose a structural model for predicting academic self-defeating behaviors based on classroom learning climate and perceived parenting style, with academic adjustment serving as a mediator among female high school students. The research employed a descriptive-correlational method using structural equation modeling. The statistical population included all female students in senior high schools in Ilam during 2022–2023 academic year. A sample of 382 students was selected through multistage cluster sampling, based on Krejcie and Morgan’s table. Data were collected using the Self-Defeating Cognition and Behavior Questionnaire (Cunningham, 2007), the Academic Adjustment Questionnaire (Baker & Siryk, 1984), the Perceived Parenting Style Questionnaire (Grolnick et al., 1997), and the Perceived Learning Climate Questionnaire by Black & Deci (2000). Data analysis was conducted using SPSS and AMOS software. Data analyses demonstrated that the proposed model achieved good fit: classroom learning climate and perceived parenting styles both directly and indirectly (through academic adjustment) influenced self-defeating behaviors. Significant paths emerged linking learning climate and parenting styles to academic adjustment, learning climate and parenting styles to self-defeating behaviors, and academic adjustment to self-defeating behaviors.
Keywords: academic adjustment , Academic self-defeating behaviors , classroom learning climate , perceived parenting style .