نویسندگان:
محمدرضا تمنایی فر1 ، احمد مذهب‌دار2 ، محبوبه اسمی‌خانی3 .1دانشیار گروه روانشناسی ، دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان. کاشان، ایران
2دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
چکیده فارسی: ایجاد و حفظ یک رابطه پایدار و رضایت‌بخش، همواره یکی از دغدغه‌های اصلی زوجین و افرادی است که به دنبال یک ازدواج موفق هستند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه‌ای تعارضات زناشویی در رابطه فضیلت‌های زناشویی و بهزیستی روانشناختی با رضایت زناشویی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بوده و به شیوه مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان و مردان متأهل شهرستان قم در بهار سال 1404 بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس 284 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس‌های بهزیستی روانشناختی Diener (2009)، فضیلت زناشویی Fawcett et al. (2013)، تعارض زناشویی Sanai Zaker (2000) و رضایت زناشویی انریچ Fawers (1993) ، استفاده شده و تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار آماری SPSS-24 و AMOS-24 انجام گرفت. تحلیل آماری داده‌ها نشان داد که بهزیستی روانشناختی و فضیلت‌های زناشویی با رضایت زناشویی همبستگی مثبت و تعارضات زناشویی با رضایت زناشویی همبستگی منفی دارند (۰1/۰> p). همچنین مدل ساختاری از برازش مطلوبی برخوردار بود و نقش میانجی‌گر تعارضات زناشویی در رابطه بین بهزیستی روانشناختی و فضیلت‌های زناشویی با رضایت زناشویی موردتأیید قرار گرفت (۰5/۰> p). بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که فضیلت‌های زناشویی و بهزیستی روانشناختی می‌تواند با کاهش تعارضات زناشویی، به ارتقای سطح رضایت زوجین از زندگی مشترک کمک کند. ازاین‌رو، مشاوران و زوج درمانگران می‌توانند با توجه بیشتر به تقویت فضیلت‌های زناشویی و بهزیستی روانشناختی زوجین، نقش مؤثری در کاهش تعارضات و افزایش رضایت زناشویی داشته باشند.
Structural Model of Marital Virtues and Psychological Well-Being in Relation to Marital Satisfaction: The Mediating Role of Marital Conflicts
English Abstract: Establishing and maintaining a stable and satisfying relationship has always been one of the primary concerns for couples and individuals seeking a successful marriage. The present research aimed to investigate the mediating role of marital conflicts in the relationship between marital virtues, psychological well-being, and marital satisfaction. This descriptive–correlational study was conducted using structural equation modeling. The statistical population included married men and women residing in Qom during spring 2025. A sample of 284 participants was selected through convenience sampling method. Data were collected using the following standardized scales: Psychological Well-Being Scale (Diener, 2009), Marital Virtues Scale (Fawcett et al., 2013), Marital Conflict Scale (Sanai zaker, 2000), and Marital Satisfaction Scale (Enrich, 1993). Data analyses were conducted using SPSS-24 and AMOS-24 software. Statistical analysis showed significant positive correlations between psychological well-being, marital virtues, and marital satisfaction, as well as a significant negative correlation between marital conflict and marital satisfaction (p < .01). Additionally, the structural model demonstrated acceptable fit, and the mediating role of marital conflict in the relationship between psychological well-being and marital virtues with marital satisfaction was supported (p < .05). In conclusion, the findings demonstrated that marital virtues and psychological well-being might improve couples’ satisfaction with their shared life by reducing marital conflicts. Therefore, counselors and couple therapists can play an effective role in decreasing marital conflicts and enhancing marital satisfaction by strengthening these factors.