نویسندگان:
سیف الله رحمانی1 ، افتخار رحیمی2 .1استادیار گروه آموزشی روانشناسی و مشاوره دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران
2کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج
چکیده فارسی: مقدمه: جوانان بهویژه دانشجویان دانشگاه با مشکلات متعددی مواجه هستند که ناتوانی در مقابله با این مشکلات منجر به ظهور افکار خودکشی میشود. پژوهشها حاکی از آن بود که افکار خودکشی بهعنوان پیشبینیکننده قوی برای خودکشی نوجوانان است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر پیشبینی گرایش به خودکشی بر اساس سبکهای دلبستگی و صفات تاریک شخصیت با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بود. روش: این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه فرهنگیان استان کردستان در سال تحصیلی 1403-1402 که برابر با 2000 دانشجو بود. حجم نمونه بهوسیله جدول مورگان و کرجسی 545 نفر تعیین گردید که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه افکار خودکشی بک (1961)، حمایت اجتماعی ادراک شدهی زیمنت و همکاران (1988)، مقیاس تجدیدنظرشده دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (1990) و پرسشنامه شخصیت تاریک جانسون و وبستر (2010) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از در بخش آمار توصیفی از گزارش فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از محاسبهی ضریب همبستگی اسپیرمن با نرمافزار SPSS و مدلسازی معادلات ساختاری با نرمافزار PLS استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که سبک دلبستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی و نیز صفات تاریک شخصیت بر گرایش به خودکشی تأثیر معناداری ندارند. اما حمایت اجتماعی ادراک شده بر گرایش به خودکشی تأثیر منفی و معناداری دارد. نتایج حاصل از بررسی متغیر میانجی هم نشان داد که حمایت اجتماعی در رابطه بین سبک دلبستگی ایمن و صفات تاریک شخصیتی با گرایش به خودکشی تأثیری نداشته؛ اما در رابطه بین سبک دلبستگی ناایمن و اجتنابی با گرایش به خودکشی مؤثر بوده و باعث کاهش گرایش به خودکشی میشود. نتیجهگیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت، شناخت عوامل پیشبینیکننده و میانجی گرایش به خودکشی میتواند در کاهش بروز خودکشی و تغییر گرایشها و افکار دانشجویان کمک کند. بهواقع سازمانها و نهادهای مرتبط میتوانند با آموزش صحیح والدین برای حمایت بهتر از فرزندان و نیز تقویت سبکهای دلبستگی ایمن بهصورت طولی و زمانی به کاهش آمار و ارقام تمایل به خودکشی و بهتبع آن خودکشی و نیز به بهبود عملکرد و انگیزه دانشجویان کمک نماید و بر کارایی سیستم آموزشی نیز بیفزاید.
Predicting Suicidal Tendencies Based on Attachment Styles and Dark Personality Traits with The Mediating Role of Perceived Social Support in Farhangian University Students
English Abstract: Introduction: University students, particularly young adults, face significant challenges—including academic, occupational, and interpersonal stressors—that may contribute to suicidal ideation when left unaddressed. Given that suicidal thoughts strongly predict suicide risk, this study aimed to investigate the predictive role of attachment styles and dark personality traits in suicidal tendencies, with perceived social support as a mediator, among students at Farhangian University of Kurdistan Province. Method: This applied descriptive-correlational study included a statistical population of 2,000 students. Using Morgan and Krejci’s sampling table, a sample of 545 participants (297 male, 248 female) was selected via random sampling. Data were collected using validated measures: the Beck Suicidal Ideation Scale (1961), Zimet et al.’s Multidimensional Scale of Perceived Social Support (1988), Collins and Read’s Revised Adult Attachment Scale (1990), and Johnson and Webster’s Dark Triad Personality Inventory (2010). Descriptive statistics (frequency, mean, standard deviation) and inferential analyses (Spearman’s correlation, structural equation modeling via SPSS and PLS software) were employed. Results: Secure, avoidant, and anxious attachment styles, as well as dark personality traits, did not significantly predict suicidal tendencies. However, perceived social support had a significant negative effect on suicidal tendencies. Mediation analysis revealed that while social support did not mediate the relationship between secure attachment or dark traits and suicidality, it significantly reduced suicidal tendencies in the context of insecure and avoidant attachment styles. Conclusion: These findings highlight the protective role of social support against suicidality, particularly among students with insecure attachment styles. Interventions aimed at strengthening parental support, fostering secure attachment, and enhancing perceived social support may help mitigate suicidal tendencies, thereby improving student well-being and academic outcomes.