نویسندگان:
امیرحسین عبدلی1 ، مهدی کاظمی2 ، ابراهیم خدایی3 ، صدیقه احمدی4 .1گروه مشاورۀ خانواده، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
2گروه سنجش و اندازه‌گیری، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
3گروه رو‌‌ش‌ها و برنا‌مه‌های آموزشی و درسی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4استادیار، گروه مشاوره، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در رابطۀ بین فابینگ و رضایت از زندگی در بین دانشجویان بود. این پژوهش از نظر هدف بنیادی با کاربست روش توصیفی-همبستگی بود. جامعۀ مورد مطالعه شامل تمامی ۱۴۰۰۰ دانشجوی دانشگاه خوارزمی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که از بین آن‌ها ۲۵۷ نفر (۱۵۳ زن و ۱۰۴ مرد) به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ عمومی فابینگ (GSP)، پرسشنامۀ خودکارآمدی (GSES) و پرسشنامۀ رضایت از زندگی (SWLS) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و شیوۀ مدل‌یابی معادلات ساختاری با کمک نرم‌افزار SPSS-27 و همچنین نرم‌افزار Amos Graphics-24 تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش حاکی از رابطۀ منفی و معنادار بین فابینگ و خودکارآمدی و همچنین بین فابینگ و رضایت از زندگی بود. به‌علاوه، بین خودکارآمدی و رضایت از زندگی رابطۀ مثبت و معناداری وجود داشت. در پژوهش حاضر رابطۀ غیرمستقیم فابینگ و رضایت از زندگی از طریق خودکارآمدی در سطح ۰۱/۰ معنادار بود. براساس نتایج، تمرکز بر افزایش آگاهی دانشجویان دربارۀ تأثیرات منفی و زیان‌بخش این پدیدۀ نوظهور و کوشش روان‌درمانگران و مشاوران در این حیطه بسیار حائز اهمیت است.
The Mediating Role of Self-Efficacy in the Relationship between Phubbing and Students’ Life Satisfaction
English Abstract: The aim of this study was to investigate the mediating role of self-efficacy in the relationship between phubbing and life satisfaction among students. The sample population consisted of all 14000 students at Kharazmi University during the academic year 2023-2024, and the research method was descriptive-correlational. Convenience sampling was employed to select a sample of 257 students, with 153 women and 104 males. The Generic Scale of Phubbing (GSP), General Self-Efficacy Scale (GSES), and Satisfaction with Life Scale (SWLS) were utilized as research instruments. SPSS-27 and Amos Graphics-24 software were employed to conduct the analysis, which involved the Pearson correlation test and structural equation modeling. The findings revealed a negative and significant relationship between phubbing and self-efficacy, as well as between phubbing and life satisfaction. Additionally, a significant positive correlation was observed between self-efficacy and life satisfaction. The indirect relationship between phubbing and life satisfaction through self-efficacy was significant at the 0.01 level in the current study. The findings underscore the critical importance of enhancing students’ understanding of the detrimental and detrimental consequences of this emerging phenomenon, as well as the endeavors of psychotherapists and counselors in this field.