نویسندگان:

فاطمه احسان پور¹ ، فاطمه قائمی² ، مریم کلهر نیا گلکار³ ، جاوید پیمانی⁴ .

¹phd.Student,Department of Psychology ,UAE Branch, Islamic Azad University, Dubai,United Arab Emirates

³Assistant professor, Department of psychology, Karaj branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran

⁴Assistant Professor,Department of Psychology ,karaj Branch ,Islamic Azad University, Karaj,Iran

چکیده فارسی: مت آمفتامین یک داروی روان گردان بسیار محرک است که باعث اعتیادهای تهدید کننده در زندگی می شود و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. اثرات آن بر مغز پیچیده است و شامل اختلال در سیستم های انتقال دهنده عصبی و سمیت عصبی است. چندین روش درمانی شناخته شده وجود دارد، اما اثربخشی آنها متوسط ​​است. باید تاکید کرد که هیچ دارویی برای درمان تایید نشده است. به همین دلیل، نیاز فوری به ایجاد درمان های جدید، موثر و ایمن برای متامفتامین وجود دارد. از درمان های بالقوه درمان الکتریکی تحریک مستقیم فراجمجمه ای (TDCS)و  درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. در سال های اخیر، این درمان ها به طور گسترده در زمینه بسیاری از اختلالات عصبی و روانپزشکی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان الکتریکی تحریک مستقیم فراجمجمه ای(TDCS)  با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان مردان معتاد به مت آمفتامین بوده است. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه افراد معتاد به مت آمفتامین تهران در سال 1401 بود که به مراکز ترک اعتیاد ازگل و ترنم سبز مراجعه کرده بودند که از میان آن‌ها بر حسب ملاک‌های ورود به پژوهش و به روش نمونه‌گیری هدفمند 45 معتاد انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه های  آزمایش (هر گروه 15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه های آزمایش درمان الکتریکی تحریک مستقیم فراجمجمه ای (TDCS)و  درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و  و گروه کنترل که در لیست انتظار قرار داشت هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و کراج (2009) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین پس‌آزمون سه گروه در تنظیم هیجان  وجود داشت و  درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با درمان الکتریکی تحریک مستقیم فراجمجمه بر تنظیم هیجان مردان معتاد به مت آمفتامین اثربخشی بیشتری داشته است. می‌توان نتیجه گرفت که درمان الکتریکی تحریک مستقیم فراجمجمه ای و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان مردان معتاد به مت آمفتامین اثربخش است و بنابراین با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان از این درمان ها  در کاهش مشکلات افراد معتاد به مت آمفتامین استفاده کرد.

کلمات کلیدی: تنظیم هیجان ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، درمان الکتریکی تحریک مستقیم فراجمجمه ای .

omparing the effectiveness of transcranial direct electrical stimulation therapy with acceptance and commitment based therapy on aggression in men addicted to methamphetamine

English Abstract: Methamphetamine is a highly stimulating psychoactive drug that causes life-threatening addictions and affects millions of people worldwide. Its effects on the brain are complex and include the disruption of neurotransmitter systems and neurotoxicity. There are several known treatments, but their effectiveness is moderate. It should be emphasized that no drug has been approved for treatment. For this reason, there is an urgent need to develop new, effective, and safe treatments for methamphetamine. Among the potential treatments are transcranial direct current stimulation (TDCS) and acceptance and commitment therapy. In recent years, these treatments have been widely investigated in many neurological and psychiatric disorders. The aim of the present study was to compare the effectiveness of Transcranial Direct Current Stimulation (TDCS) treatment with acceptance and commitment-based treatment on emotion regulation in men addicted to methamphetamine. The research method was a pre-test-post-test experiment with a control group. The statistical population of the research included all the methamphetamine addicts in Tehran in 1401 who had referred to Azgol and Taranom Sabz drug addiction centers. From among them, 45 addicts were randomly selected according to the criteria for entering the research by the purposeful sampling method. The experimental groups (15 people in each group) and the control group (15 people) were assigned. The experimental groups received transcranial direct current stimulation (TDCS) and acceptance and commitment-based therapy, while the control group, which was on the waiting list, did not receive any training. To collect data, the questionnaire of cognitive emotion regulation strategies was used by Granfsky and Karaj (2009). Data was analyzed using multivariate analysis of covariance. The results showed that after controlling for the effects of the pre-test, there was a significant difference between the post-test averages of the three groups in emotion regulation, and the treatment based on acceptance and commitment was more effective on the emotion regulation of men addicted to methamphetamine compared to transcranial direct electrical stimulation therapy. It can be concluded that transcranial direct electrical stimulation therapy and treatment based on acceptance and commitment are effective in regulating the emotions of men addicted to methamphetamine, and therefore, according to the findings of the research, these treatments can be used to reduce the problems of people addicted to methamphetamine.  

Keywords: emotional regulation , acceptance and commitment based therapy , transcranial direct stimulation electrical therapy .