نویسندگان:

¹استادیار گروه آموزشی علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

²دانشیار، گروه آموزشی علوم اجتماعی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده فارسی: هدف اساسی تحقیق حاضر طراحی مدل میدان آموزش کارآمد در ایران بر اساس رویکرد ساختارگرایی تکوینی است.  در راستای دستیابی به این هدف نظریه­های آموزش و آموزش و توسعه با استفاده از روش مرور نظام­مند بررسی و مورد استنباط نظری قرار گرفتند. در نهایت بر اساس ویژگی­های استنباط شده، مدل میدان آموزش کارآمد طراحی شد. بر اساس این مدل، میدان آموزش در ایران  به لحاظ فرامیدانی، میدانی است که با سایر میدان­ها درهم­تنیدگی و ارتباط هماهنگ دارد و دارای استقلال نسبی است (به ویژه از میدان قدرت). به لحاظ درون میدانی نیز، میدانی است که از «تاریخ متمایزی» برخوردار است که این تاریخ بر شکل­گیری منطق میدان، عادتواره و سرمایه­ی کارگزاران آن اثرگذار بوده است. هدف میدان آموزش ارتقای سرمایه فرهنگی تجسم­یافته است و عادتواره نهادی عاملان اجتماعی میدان آموزش نیز، عادتواره آموزشی است. «معلمان» و «دانش­آموزان» کارگزاران اصلی میدان آموزش محسوب می­شوند. به طوری که معلمان در «میدان تولید» و دانش­آموزان در «میدان مصرف» حضور دارند و بر اساس و عادتواره، سرمایه و منطق خاص میدان آموزش در راستای دستیابی به میدان که همان کسب و ارتقای سرمایه فرهنگی تجسم­یافته به رقابت می­پردازند.

Developing an Analytical Model for Effective Education in Iran: A Bourdieu-Inspired Genetic Structuralism Approach

English Abstract: This research aims to design an analytical model of an efficient Education Field in Iran based on Bourdieu’s Genetic Structuralism approach. To achieve this, theories of education and development were examined and systematically reviewed. Based on the insights gathered, the Education Field model was developed. According to this model, the education field, as a "hyper-field," interacts with and coordinates other fields while maintaining relative autonomy, particularly from the field of power. Within the field itself, a "distinct history" influences the formation of the field’s logic, its practices, and the capital of its agents. The primary goal of the Education Field is the enhancement of embodied cultural capital, with the institutional habitus of social agents within the Education Field functioning as an educational habitus. The key agents in this field are "teachers" and "students," where teachers operate in the field of production and students in the field of consumption. Based on their habitus, capital, and the logic of the Education Field, these agents compete to achieve the field's goal, which is the accumulation of embodied cultural capital.