چکیده فارسی: هدف اصلی این مقاله، بررسی و نقد چالش‌های نظری در باب امکان تربیت‌دینی (بی‌معنایی دانش تربیت‌دینی، تلقینی بودن تربیت‌دینی و عدم امکان فهم مستقل گزاره‌های دینی) می‌باشد. نتایج به دست آمده نشان داد که «دانش تربیت‌دینی» معنادار است؛ زیرا دانش تربیت‌دینی نمی‌تواند کاملاً مستقل و بریده از فرهنگ و دین حاکم بر جامعه باشد. تربیت‌دینی درصورت لزوم تلقینی نیست و تلقینی بودن یا نبودن آن وابسته به روش مورداستفاده در تربیت‌دینی است. امکان فهم مستقل گزاره‌های دینی نیز وجود دارد؛ زیرا دین صورت دانشی مستقل و متمایزی نیست و چنانچه فرض کنیم که دین، صورت دانشی مستقل و متمایزی است، بازهم امکان فهم مستقل گزاره‌های دینی وجود دارد. با این توضیح که فهم یک صورت دانشی مستقل، مستلزم فهم (نه پذیرش و باور) برخی گزاره‌های پایهای آن است.
Challenges on the Logical Possibility of Religious Education with an Emphasis on Hirst View
English Abstract: This research aims to assess theoretical challenges on the possibility of religious education, which are as non-sensibility of religious educational science, indoctrinatory of religious education, and the impossibility of independently understanding the meaning of religious propositions. This research showed that religious educational science is meaningful because religious educational science could not be wholly independent of and irrelevant from culture and religion of society. Religious education is necessarily introductory, but it pertains to the method used for teaching religious thoughts. It is possible to understand religious propositions independently because religion does not have an independent, different form of knowledge. Besides, if it is assumed so, it is possible to know religious propositions individually, because understanding the religious propositions only necessitates understanding some basal religious propositions