نویسندگان:

محمد مظفر¹ ، سیدمهدی سجادی² ، خسرو باقری نوع پرست³ ، علیرضا صادق زاده⁴ .

¹دانشگاه تربیت مدرس

²دانشگاه تربیت مدرس

³استاد فلسفه تعلیم‌وتربیت دانشگاه تهران، ایران

⁴دانشگاه تربیت مدرس

چکیده فارسی: هدف اصلی این پژوهش، استنتاج اصول یاددهی-یادگیری از نو مفهوم‌پردازی شک دکارتی بر اساس انتقادهای معرفت‌شناختی شک سوفیستی پروتاگوراس است. برای دستیابی به این هدف از روش‌ پژوهش نقد بیرونی، استنباط، نو مفهوم‌پردازی و استنتاج بهره ‌گرفته ‌شد. یافته‌های به‌دست‌آمده حاکی از آن است که شیوۀ معرفتی دکارت در شک مقطعی- خطی، تعقل گرایی، آفت زدایی معرفتی ناپیوسته، استقلال ذاتی و خودمحوری انسان، کمیت گرایی، انتقادگرایی، قاعده‌مندی و انسجام گرایی برای اصول یاددهی- یادگیری در نظام تربیتی با انتقادهایی روبرو است. یکی از این انتقادها، نقدهایی است که شک سوفیستی پروتاگوراس بر ارائۀ قواعد کلی، اصالت و تساوی عقل، فاعل شناسا، میزان و معیار حقایق، ساختارمندی معرفتی، اتحاد و طبقه‌بندی علوم، نحوۀ شک ورزی و جستجوگری حقیقت، انتقادگرایی و انکار شرایط فرهنگی-اجتماعی به شک دکارتی وارد نموده و برای رفع این خلأ و اشکالات از دیدگاه خود به بازسازی و نو مفهوم‌پردازی آن پرداخته و با استنتاج اصول شک ورزانۀ پژوهشی متداوم، شک ورزی انتقادگرایانه، آفت زدایی کیفی، هنرگرایی، خودمحوری چندگانه، امتزاج افق‌ها و بازنمایی –توزیعی از آن در یاددهی-یادگیری مانع جزم‌گرایی و شک سیستمی در شک دکارتی شده است.

کلمات کلیدی: شک ، شک روشی دکارت ، شک سوفیستی ، شک پروتاگوراس ، اصول یادهی-یادگیری ، نو مفهوم‌پردازی .

New-Conceptualization of Cartesian Doubt according to the Epistemological Criticisms of Protagoras Sophist Doubts in order to Deduce the Principles of Teaching-Learning

English Abstract: The present article is devised to deduce the new principles of new conceptualization of Cartesian doubt based on epistemological criticisms of Protagoras Sophist doubts. The findings of this study indicate that Descartes'epistemic style in a cross-sectional skepticism, Conjecture, discontinuous epistemic deterrence, intrinsic independence and self-centeredness of man, quantitativeism, criticism, rule of thumb, and coherence are criticized for the principles of teaching-learning in the educational system. One of these criticisms is the critiques made by the Protagoras Sophist doubts for cartesian doubts on the presentation of general rules, originality and equality of reason, the agent, the degree and criterion of truth, epistemic structuralism, the unification and classification of sciences, skepticism procedure and the search of truth, Criticism and denial of cultural-social conditions and in order to overcome this gap and defects, from its point of view, it has been redesigned. And with the inference of persistent research criticism, critical criticism, qualitative deterrence, artisticism, multiple self-orientation, the combination of horizons, representations- distribution of it in teaching-learning, it has hindered dogmatism and a systemic suspicion in Cartesian doubts.