چکیده فارسی: هدف اصلی این پژوهش، بررسی روش‌شناسی ابن خلدون در مطالعه واقعیت‌های تاریخی و استنتاج دلالت‌هایی برای آموزش و پرورش تطبیقی می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش تحلیلی-استنتاجی بهره گرفته شد. ابن خلدون به عنوان یک تاریخ‌نویس مسلمان توانست با بهره‌گیری از روش‌شناسی خاص، روش بدیعی را برای بیان تاریخ ارائه کند تا جایی که برخی او را بنیان‌گذار «فلسفه تاریخ» دانسته‌اند. او در کتاب اصلی خودش یعنی «مقدمه»، روش‌شناسی خود را بیان می‌کند. روش تطبیقی پایه اساسی کتاب مقدمه است. به‌طورکلی می‌توان گفت او با استفاده از جامع‌نگری و تفکر سیستمی، وقایع و رویدادهای منفک و مستقل را در ارتباط با هم مورد بررسی قرار داده است تا بتواند آنها را در بستر فرهنگی، سیاسی و اجتماعی تفسیر و سرانجام اصولی را استنتاج کند. در آموزش و پرورش تطبیقی، سه روش از کار ابن خلدون شامل روش مشاهده‌ای، مقایسه‌ای و تاریخی استخراج و توضیح داده شده است.
"Ibn Khaldun" Methodology; "Historical-Social" Approach to Comparative Studies in Education
English Abstract: The main purpose of this study was to examine Ibn Khaldun methodology that used in the study of historical facts and inferences implications for comparative education. In this article, we try to evaluate Ibn Khaldun methodology by the analytic-deductive method and derive implications from using in comparative education. Also, the steps for Comparative Studies in Education are presented based on Ibn Khaldun method. As a Muslim historian, Ibn Khaldun was able to take specific methodologies and presented innovative ways to express history so that some known him to the founder of "philosophy of history". He in Muqaddimah, was presented his methodology. The comparative method is the basis of his book "Muqaddimah". In general, we can say that he reviews isolated and independent events in connection with each other by Holistic and systematic thinking so that interpret them in the cultural, social and political context, and finally, deduce principles. Such approach will be used in comparative education and examination of the education issues. So in this article are studied in detail.