چکیده فارسی: هدف اصلی این پژوهش، بررسی و تحلیل ترکیب عطفی «تعلیم و تربیت» از منظر دو رویکرد «تفکیک» و «تلفیق» می باشد. در راستای این هدف کاربرد این ترکیب عطفی در آثار سخنوران و متخصصان تربیتی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحلیل نشان داد که این ترکیب عطفی در منابع ادبی قدیم ایران کاربردی نداشته است. بلکه ظهور این ترکیب عطفی، هم‌زمان با ظهور تربیت رسمی و عمومی برگرفته از تجربه های کشورهای غربی در تاریخ معاصر ایران بوده است. به طورکلی، تحلیل مفهوم تربیت در ادبیات فارسی کهن و جدید نشان داد که این اصطلاح ناظر به تحول جامع در ساحت‌های وجودی آدمی است و تحول شناختی یعنی تعلیم را نیز در بر می‌گیرد. بنابراین، رویکرد تفکیک رد شد و رویکرد تلفیق مورد تایید قرار گرفت. درنتیجه می‌توان به جای ترکیب عطفی «تعلیم و تربیت» از اصطلاح «تربیت» استفاده نمود
"Talim va Tarbiyat" or "Tarbiyat": which them?
English Abstract: The main purpose of this research is the study and analysis of the term "Talim va Tarbeyat" (education) from two perspectives, "separation" and "integration". In this regards, the application of this term in eloquent speakers and educational experts' works has been examined. The results of this analysis showed that the conjunction did not have any application in ancient sources. The emergence of this conjunction in contemporary history of Iran, was concurrent with the advent of formal and public education, based on the experiences of western countries. In general, the analysis of the concept of "tarbeyat" (education) in ancient and modern Persian literature showed that this term refers to the comprehensive development of man, therefore the cognitive development, namely "Talim", is also included in it. Thus the separation approach has been rejected and the integration approach was approved. Consequently the term "Talim va Tarbeyat" can be replaced by "Tarbeyat".