نویسندگان:
وحید دنیوی1 ، امیرمحسن راه نجات2 ، اصغر حقی3 ، سودابه محمدی نیا4 ، امیرحسین جعفری5 .1Department of Psychiatry, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
2Department of Clinical Psychology, Cognitive Science Research Center, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
3MA in Counseling, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
4MA in Clinical Psychology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
5Department of Psychiatry, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences (TUMS), Tehran, Iran.
چکیده فارسی: اهداف خودکشی از مهم‌ترین علل مرگ در جهان است، به نحوی که دهمین علت مرگ در تمامی رده‌های سنی و سومین علت مرگ در بین افراد 15-24 سال است. خودکشی در محیط نظامی از جهات مختلف اهمیت دارد و این موضوع ضرورت اجرای برنامه پیشگیری از خودکشی برای این قشر را مضاعف می‌کند. در این مطالعه مقصود آن بوده که برای جامعه سربازان، برنامه پیشگیری از خودکشی بر مبنای مدل ارزیابی، مداخله و پایش خودکشی طراحی، پیاده‌سازی و ارزیابی گردد. مواد و روش ها در این مطالعه اقدام‌پژوهی، براساس مدل مذکور و با استفاده از بحث گروهی پنج نفر از خبرگان سلامت روان و افراد ذی‌ربط، برنامه‌ای در سه قسمت ارزیابی، مداخله و پایش تدوین شد و در یکی از پادگان‌های نظامی به‌مدت 1 سال به‌صورت آزمایشی اجرا گردید و با روش ترکیبی کمی/کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌های کمی با یک پادگان مشابه مقایسه شد. همچنین برای تعیین دقت سطح‌بندی خطر، در کنار مقیاس سنجش شدت خودکشی کلمبیا از مقیاس افکار خودکشی بک، مقیاس ناامیدی بک و پرسش‌نامه سلامت عمومی 28 استفاده شد. یافته ها در این مطالعه مشخص شد برنامه اجرا‌شده با مقیاس سنجش شدت خودکشی کلمبیا، با حساسیت بیشتری نسبت به روش سابق، می‌تواند خطر خودکشی را شناسایی کند و برحسب نظر افراد ذی‌ربط از نظر امکان‌پذیری، متناسب بودن، مقبولیت و اثربخشی شرایط قابل‌قبول دارد. نتیجه گیری مدل ارزیابی، مداخله و پایش خودکشی در صورتی که با شرایط محیط نظامی متناسب شود، برای کاهش خودکشی در سربازان مناسب خواهد بود و می‌توان در این مدل از مقیاس سنجش شدت خودکشی کلمبیا برای تعیین سطح تریاژ استفاده کرد.
Planning and Implementing the Program of Assess, Intervene, and Monitor for Suicide Prevention Among Iranian Soldiers: An Action Research Study
English Abstract: Objectives Suicide is one of the most important causes of death worldwide. It is the tenth leading cause of death in all ages and third among persons 15-24 years of age. In military settings, suicide is of great importance from different aspects, and this issue increases the need to implement suicide prevention programs. In this study, we intended to plan, implement, and evaluate a suicide prevention program among soldiers based on the assessment, intervention and monitoring for suicide prevention (AIM-SP) model. Methods In this action research study, based on the AIM-SP model and according to group discussion by an expert panel (including five key persons and professionals in mental health), the draft of the suicide prevention program protocol was prepared in three sections, including assessment, intervention, and monitoring. It was launched for 1 year in a barracks as a pilot period and thereafter was evaluated by quantitative and qualitative methods. Quantitative data was compared with a similar barrack. Also, for the determination of suicide risk triage accuracy, we employed the Columbia suicide severity rating scale, the Beck scale for suicidal ideation, the Beck hopelessness scale, and the general health questionnaire–28 (GHQ-28). Results Suicide risk estimation in this program is more accurate compared with conventional method. Also, this program had feasibility, appropriateness, acceptability and efficacy for suicide prevention, based on stakeholders’ opinions. Conclusion A suicide prevention program, based on the AIM-SP model, if adapted to a military setting, is suitable for soldiers’ suicide prevention. Columbia suicide severity rating scale can be used in this model to determine suicide risk triage determination.
Keywords: mental health , Military personnel , Suicide prevention , Soldier .