نویسندگان:

امیرمسعود میرباقری¹ ، عباس مسجدی آرانی² ، امیرسام کیانی مقدم³ .

¹Department of Clinical Psychology, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

²Department of Clinical Psychology, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

³Department of Clinical Psychology, School of Medicine, Taleghani Hospital Research Development Unit, Shahid Beheshti University of Medical Science, Tehran, Iran.

چکیده فارسی: اهداف ناسازگاری در زوج‌های جوان و عدم حل آن، از علل اصلی جدایی عاطفی و طلاق است که طبعات شخصی و اجتماعی زیادی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر همدلی عاطفی، انطباق‌پذیری، نارسایی ‌هیجانی و کارکرد زوجی در زوج‌های جوان ناسازگار بود.  مواد و روش ها در این پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌شده، از طرح تحقیق دو گروهی همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با یک پیگیری 6 ماهه استفاده شد. نمونه پژوهش از میان زوج‌های جوان ناسازگار شهرستان یزد بود که در سال 1402 به مراکز مشاوره و طلاق این شهر مراجعه کرده ‌بودند. باتوجه‌به معیارهای ورود براساس روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 52 زوج (104 نفر) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (ACT) و کنترل قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان پیش از اجرای مداخله و پس از آن به‌وسیله ابزارهای «پرسش‌نامه همدلی مهرابیان و اپستین (EES)، پرسش‌نامه انطباق‌پذیری و همبستگی اولسون (FACES-III)، پرسش‌نامه نارسایی هیجانی تورنتو (TAS-20) و پرسش‌نامه کارکرد زوجی اینریچ (ECS)» مورد سنجش قرار گرفتند. گروه آزمایش پروتکل مشخص درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به‌صورت 8 جلسه 60 تا 90 دقیقه‌ای در هر هفته دریافت کردند. گروه کنترل نیز توسط مجری طرح، در هر هفته پیگیری شد اما پروتکل درمانی خاصی برای آن‌ها اجرا نشد و بعد از مرحله پیگیری، پروتکل درمان برای آن‌ها نیز اجرا شد. درنهایت داده‌ها به‌وسیله نرم‌افزار SPSS نسخه 29 تجزیه‌و‌تحلیل شد.  یافته ها نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای همدلی عاطفی، انطباق‌پذیری، نارسایی هیجانی و کارکرد زوجی در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود داشت (01/P<0). به‌طور مشخص، زوج‌هایی که در گروه آزمایش و تحت مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) قرار گرفتند، پس از پایان مداخله افزایش معناداری در میزان همدلی عاطفی و بهبود در انطباق‌پذیری و کارکرد زوجی نشان دادند، درحالی‌که میزان نارسایی هیجانی آن‌ها به‌طور معناداری کاهش یافت. نتیجه گیری براساس نتایج به‌دست‌آمده، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) می‌تواند به‌عنوان یک رویکرد مؤثر برای افزایش همدلی عاطفی، کاهش نارسایی هیجانی و بهبود انطباق‌پذیری و کارکرد زوجی در زوج‌های جوان ناسازگار مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود مراکز مشاوره و مراکز پیشگیری از طلاق از این رویکرد درمانی برای ارتقای کیفیت روابط زوجین و کاهش تعارضات زناشویی بهره‌مند شوند.

کلمات کلیدی: نارسایی هیجانی ، انطباق پذیری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) ، همدلی عاطفی ، کارکرد زوجی .

Investigating the Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Emotional Empathy, Adaptability, Alexithymia, and Marital Functioning in Incompatible Young Couples

English Abstract: Objectives Incompatibility in young couples and its resolution failure are among the main causes of emotional separation and divorce, which have several personal and social consequences. The present study aimed to examine the impact of acceptance and commitment therapy (ACT) on emotional empathy, adaptability, alexithymia, and couple functioning in incompatible young couples. Methods This randomized controlled clinical trial utilized a two-group research design with a pretest-posttest and a 6-month follow-up. The research sample consisted of incompatible young couples from Yazd County, Iran, who had been referred to this city’s counseling and divorce centers in 2023. Based on the inclusion criteria and using simple random sampling, 52 couples (104 individuals) were selected and randomly assigned to the experimental group (ACT) and the control group. Participants were assessed before and after the intervention using the following tools: Mehrabian and Epstein’s empathy questionnaire, Olson’s adaptability and cohesion questionnaire, Toronto alexithymia scale, and the ENRICH couples’ satisfaction questionnaire. The experimental group received a specified ACT protocol consisting of 8 sessions lasting 60 to 90 minutes each week. The project executor monitored the control group weekly, but no specific therapeutic protocol was implemented for them. After the follow-up phase, the treatment protocol was also applied to them. Finally, the data were analyzed using SPSS software, version 29. Results The analysis of covariance indicated significant differences in the pretest and posttest stages in the mean scores of the experimental and control groups in the variables of emotional empathy, adaptability, alexithymia, and couple functioning (P>0.01).  Conclusion We found that the ACT intervention led to increased emotional empathy, decreased alexithymia, and a modulation of adaptability and couple functioning in incompatible young couples. Therefore, ACT can be utilized for incompatible couples seeking assistance at counseling and divorce centers.

Keywords: alexithymia , Acceptance and Commitment Therapy (ACT) , emotional empathy , Adaptability , Couple functioning .