نویسندگان:

سمانه فلاح کریمی¹ ، لیلا محمدی فرد² ، زهرا خلیل زاده فرسنگی³ ، نسرین محمودی⁴ .

¹Department of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.

²Department of Nursing, Community Nursing Research Center, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.

³Department of Nursing, Community Nursing Research Center, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.

⁴Department of Nursing, Community Nursing Research Center, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.

چکیده فارسی: اهداف  مادران کودکان با فلج مغزی به‌دلیل وجود کودک مبتلا به فلج مغزی، مستعد فشارهای هیجانی مانند استرس و افسردگی هستند که به فعال شدن طرح‌واره‌های هیجانی مانند نشخوار فکری و احساس گناه منجر می‌شود. این باورهای منفی در مورد هیجانات سبب افکار ناکارآمد و کاهش تاب‌آوری در مادر می‌شود. در این صورت انجام مداخله‌هایی همچون معنویت درمانی می‌تواند تاب‌آوری و نشخوار فکری در مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی را بهبود بخشد.  مواد و روش ها در این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی دو گروه با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود که بر روی 60 نفر از مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی مراجعه‌کننده به بیمارستان امام علی (ع) شهر زاهدان انجام شد. نمونه‌ها به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت مداخله معنویت درمانی قرار گرفتند. مادران قبل و 1 ماه بعد از مداخله پرسش‌نامه نشخوار فکری  نالن هوکسما و مارو و پرسش‌نامه تاب‌آوری کانور دیویدسون را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 27 و با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو، تی‌ ‌‌زوجی و تی مستقل تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته ها در گروه مداخله بعد از معنویت درمانی، نشخوار فکری در همه ابعاد، کاهش و تاب‌آوری افزایش یافته بود که این تفاوت ازنظر آماری معنادار بود (001/P<0) اما در گروه کنترل تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری یافته‌ها نشان می‌دهد معنویت‌درمانی می‌تواند در کاهش نشخوار ذهنی و افزایش تاب‌آوری مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی مؤثر باشد. بااین‌حال، به‌دلیل محدودیت‌های مطالعه، تعمیم این نتایج به سایر روش‌های معنویت‌درمانی یا جمعیت‌های دیگر مستلزم احتیاط است.

کلمات کلیدی: تاب آوری ، معنویت ، نشخوار فکری ، فلج مغزی .

Impact of Spiritual Therapy on Rumination and Resilience of Mothers of Children With Cerebral Palsy

English Abstract: Objectives Mothers of children with cerebral palsy are prone to psychological disorders such as stress and depression, which can lead to the activation of emotional schemas such as rumination. These negative beliefs can reduce resilience. This study aimed to assess the impact of spiritual therapy on rumination and resilience of mothers of children with cerebral palsy in Zahedan, south of Iran. Methods This is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test design conducted on 60 mothers of children with cerebral palsy referred to Imam Ali Hospital in Zahedan. The samples were randomly divided into intervention and control groups. The intervention group underwent spiritual therapy at eight sessions of 90 minutes. Before and one month after the intervention, the mothers completed Nolen-Hoeksema and Morrow’s ruminative response scale (RRS) and the Connor-Davidson resilience scale (CD-RISC). Data were analyzed in SPSS software, version 27 using the chi-square test, paired t-test, and independent t-test. Results In the intervention group, after spiritual therapy, the RRS score decreased and the CD-RISC score increased in all dimensions, and the difference between pre-test and post-test scores was statistically significant (P<0.001), but no statistically significant difference was observed in the control group. Conclusion Spiritual therapy is effective in reducing rumination and increasing the resilience of mothers of children with cerebral palsy. 

Keywords: resilience , Rumination , spirituality , Cerebral palsy .