نویسندگان:

نیکو زرگرانی¹ ، پرویز آزاد فلاح² ، حجت الله فراهانی³ .

¹Department of Psychology, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

²Department of Psychology, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

³Department of Psychology, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

چکیده فارسی: اهداف این مطالعه باهدف بررسی ویژگی‌های روانسنجی مقیاس دریافت تن‌آگین خود در میان ایرانیان انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه از نوع ارزشیابی است. از میان جمعیت عمومی در سال‌های 1399-1401، تعداد 215 نفر (160 زن و 55 مرد با میانگین سنی 10/81±33/34) با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند که ازنظر سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تأهل و محل‌سکونت تفاوت داشتند. سپس نسخه‌ فارسی مقیاس دریافت تن‌آگین خود، پس از طی مراحل ترجمه و بازترجمه تنظیم شد و به‌صورت مجازی در اختیار اعضای نمونه قرار گرفت و افراد به مقیاس‌های تجارب گسستی و گرایش‌های خیر جامعه‌پسندانه نیز پاسخ دادند. سرانجام، داده‌ها با روش تحلیل عاملی تأییدی و از طریق SPSS R.4،3،2 و کتابخانه‌ Lavaan تحلیل شدند. یافته ها نتایج تحلیل عاملی مقیاس دریافت تن‌آگین خود در جامعه‌ ایرانی نشان داد تنها دو عامل روایت و عاملیت از اعتبار کافی برخوردار هستند. شاخص میانگین واریانس استخراج‌شده برای روایت، عاملیت و کل مقیاس به‌ترتیب 0/52، 0/45 و 0/42 بود. ضرایب همبستگی هم‌زمان روایت و عاملیت با عوامل مقیاس تجارب گسستی نیز بین 0/33 تا 0/55 بود. نتایج از روایی هم‌زمان روایت و عاملیت حمایت کرد اما روایی واگرای ابزار را تأیید نکرد. ضرایب همبستگی واگرای روایت و عاملیت با عوامل مقیاس رفتارهای خیر جامعه‌پسندانه نیز بین 0/17 تا 0/30 بود که از روایی واگرا حمایت نکرد. پایایی دو عامل روایت و عاملیت نیز با استناد به ضریب آلفای ‌کرونباخ 0/86 و 0/83 و براساس ضریب امگای مک‌دونالد 0/84 بود. نتیجه گیری مقیاس دریافت تن‌آگین خود در جامعه‌ ایرانی از اعتبار و روایی نسبتاً مطلوبی برخوردار است؛ اما به نظر می‌رسد جامعیت بیشتر این مقیاس، مستلزم اجرای یک وارسی اکتشافی باشد. 

کلمات کلیدی: فرهنگ ، تحلیل عاملی ، دریافت تن‌آگین خود ، تن‌آگینی .

Psychometric Properties of the Persian Version of Embodied Sense of Self Scale

English Abstract: Objectives The purpose of this study was to investigate the psychometric properties of the Persian version of Embodied Sense of Self Scale (ESSS). Methods This is a psychometrics study. Participants were 215 Iranian people (160 females and 55 males with a mean age of 33.34±10.81) who were different based on age, education level, marital status and place of residence. They were selected from the general population by a convenience sampling method in 2020-2022. After translating the Persian version of the ESSS, it was completed by the participants online, along with the dissociative experiences scale II (DES-II) and the prosocial tendencies measure (PTM). Data were analyzed in SPSS sifwaer, version 27 and R version 4.3.2 Lavaan package using confirmatory factor analysis (CFA), the average variance extracted (AVE), Pearson correlation test, Cronbach’s alpha coefficient, and McDonald’s omega coefficient. Results The three-factor structure of the scale was not confirmed by the CFA but the two-factor solution (agency and narrative) had good fit. The AVE values for agency, narrative, and overall scale were 0.45, 0.52, and 0.42, respectively. The correlation coefficient of narrative and agency domains with subscales of DES-II were in the range of 0.33-0.55. The correlation values of agency and narrative with subscales of PTM were in the range of 0.17-0.30. The Persian ESSS had good convergent validity but had low divergent validity. Cronbach’s alpha values for narrative and agency subscales were 0.86 and 0.83, respectively and McDonald’s omega values were 0.84 for both subscales, indicating the good internal consistency of the two-factor structure of the Persian ESSS. Conclusion The Persian version of the ESSS with two subscales has acceptable validity and reliability for Iranian samples; however, exploratory factor analysis is needed to reach optimum validity.

Keywords: culture , Embodied sense of self , Embodiment , Factor analysis .