نویسندگان:

چکیده فارسی: بررسی رابطه خود- انضباطی و سبکهای فرزندپروری با پیشرفت تحصیلی دانش ­آموزان دبیرستانی شهر کرمانشاه در سال 92-91 سحر فرهمند1 دکتر سیمین حسینیان2 دکتر سیده منور یزدی3 چکیده این پژوهش با هدف تعیین رابطه میان سبکهای فرزندپروری و خود-انضباطی با پیشرفت تحصیلی دانش ‫آموزان صورت گرفته است. جامعه آماری شامل تمام دانش ­آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر کرمانشاه است که از این میان 400 نفر طبق جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شده­ اند. به منظور رعایت نسبت میان دانش آموزان دختر و پسر از روش نمونه ‫گیری تصادفی طبقه ­ای نسبتی استفاده شد که در نهایت 220 دختر و 180 پسر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود- انضباطی زندکریمی (1390) و پرسشنامه ابعاد رفتاری والدین نقاشیان (1358) بود. نتایج پژوهش نشان داد که میان سبک فرزندپروری مقتدرانه با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت، میان خود- انضباطی، سطوح درون­سازی و هویت­یابی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و میان سطح غیر اخلاقی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی وجود دارد (01/0 < p). همچنین نتایج نشان داد سهم خود- انضباطی نسبت به سبک فرزندپروری مقتدرانه در تبیین واریانس پیشرفت تحصیلی بالاتر است و در کل 7/24 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می‫کند، در حالی که سبک فرزندپروری مقتدرانه چهار درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی را تبیین می­کند. نتیجه گیری کلی این است که برای دستیابی به هدف پیشرفت تحصیلی بالا در دانش ­آموزان باید خود-انضباطی و به ویژه سطح درون‫سازی دانش ­آموزان تقویت شود. همچنین سبک فرزندپروری مقتدرانه به والدین آموزش داده شود. کلید واژگان: خود-انضباطی، سبکهای فرزندپروی، پیشرفت تحصیلی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تاریخ دریافت: 6/12/92                     تاریخ پذیرش: 30/10/93 [1]. کارشناس ارشد راهنمایی و مشاوره (نویسنده مسئول)                                          sahar.farahmand19@yahoo.com                  2. استاد دانشگاه الزهرا (س)                                                                                                       hosseinian@alzahra.ac.ir 3. دانشیار دانشگاه الزهرا (س)                                                                                                        smyazdi@alzahra.ac.ir

The Interrelationship between Self-Discipline, Parenting Styles, and High School Students’ Academic Achievement in Kermanshah

English Abstract: The Interrelationship between Self-Discipline, Parenting Styles, and  High School Students’ Academic Achievement in Kermanshah S. Farahmand, M.A. S. Hosseinian, Ph D S. M. Yazdi, Ph D The present research was undertaken to investigate the relationship between parenting styles, self-discipline and students’ academic achievement. The population of the study comprised the entire high school girls and boys in Kermanshah, including 29745 students in 2012-2013 academic year. From among them 400 students were selected through Morgan’s Table. For observing the appropriate proportion of girls to boys, random stratified sampling method was used which led to the selection of 180 males and 220 females. The instrumentation consisted of Zand-e Karimi’s self-discipline questionnaire (2011) and Naghashian’s Parents’ Behavioral Aspects Questionnaire (1979). Results of the study indicated that there was a positive relationship between academic achievement and authoritative parenting style. In addition, there was a positive relationship between academic achievement, self-discipline, and levels of internalizing and identification, whereas a negative relationship was observed between immoral level of self-discipline and academic achievement (p<0.01). Furthermore, the results showed that in comparison with authoritative parenting style, self-discipline could explain more variance in academic achievement (24.7% vs. 4%). Generally speaking, self-discipline, especially level of internalizing should be reinforced in order to promote students’ academic achievement and parents should receive training in authoritative parenting style. Key words: self-discipline, parenting styles, academic achievement

Keywords: parenting styles , academic achievement , self-discipline .