نویسندگان:
محمدسعید خانجانی1 ، شادان مساوات2 ، بهمن بهمنی3 ، عنایت الله بخشی4 .1Department of Counselling, School of Behavioral Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
2Department of Counseling, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
3Department of Counseling, Faculty of Mental Health and Behavior Science, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
4Department of Statistics, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
چکیده فارسی: اهداف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ضربههای روانی دوران کودکی، خودشناسی انسجامی و ذهنآگاهی ذهنی در بیماران سرطانی و جمعیت عادی انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بوده است. 139 نفر افراد مبتلا به سرطان و 139 نفر افراد عادی (غیرمبتلا) نمونه پژوهش را تشکیل میدادند که به روش نمونهگیری در دسترس از دو مرکز درمانی بیمارستان فیروزگر و مؤسسه خانه امید سمر در شهر تهران انتخاب شده بودند. مشارکتکنندگان در پژوهش در هر دو گروه پرسشنامههای خودشناسی انسجامی، ضربههای روانی دوران کودکی و ذهنآگاهی ذهنی را تکمیل کردند. سپس دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی از جمله آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانووا) تحلیل و تفسیر شدند. یافته ها: تحلیل دادهها نشان داد بیماران مبتلا به سرطان در متغیر خودشناسی انسجامی اختلاف معناداری با افراد سالم دارند (P<0/001)؛ همچنین این افراد سطح ذهنآگاهی ذهنی متفاوتی نسبت به افراد سالم دارند و این اختلاف از نظر آماری معنادار است (P<0/001). به علاوه میزان ضربههای روانی دوران کودکی بین دو گروه اختلاف معنادار آماری دارد (P<0/001). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه افراد مبتلا به سرطان در مقایسه با افراد سالم در متغیرهای روانشناختی، ذهنآگاهی ذهنی، خودشناسی انسجامی و ضربههای روانی دوران کودکی تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند. به طوری که افراد مبتلا به سرطان سطح بالاتری از ضربههای روانی دوران کودکی را تجربه کردهاند. این در حالی است که نتایج نشان میدهند افراد سالم خودشناسی انسجامی قویتری دارند و همچنین سطح ذهنآگاهی ذهنی در افراد سالم بالاتر از گروه بیماران سرطان است؛ در نتیجه میتوان به نقش این متغیرها در فرایند پیشگیری و درمان توجه داشت.
Comparison of the Childhood Trauma, Mindfulness Attention Awareness and Integrative Self Knowledge in Cancer Patients and General Population
English Abstract: Objectives: This study aims to compare childhood trauma, integrative self-knowledge and mindfulness in patients with cancer and healthy people. Methods: This descriptive-analytical study was conducted on 139 patients with cancer and 139 healthy people referred to Firoozgar Hospital and SAMAR Charity House who were selected by a convenience sampling method. They were asked to complete Integrative Self-Knowledge (ISK) Questionnaire, Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) and Mindfulness Attention Awareness Scale (MAAS). Data were analyzed using descriptive and inferential statistic methods including MANOVA. Results: There was a significant difference between patients and controls in terms of ISK (P<0.001), mindfulness (P<0.001) and childhood trauma (P<0.001). Conclusion: Cancer patients have lower ISK and mindfulness but higher childhood trauma compared to healthy people. Attention should be paid to the role of these factors in prevention and treatment processes.
Keywords: mindfulness , integrative self-knowledge , cancer , Childhood Trauma .