چکیده فارسی: فرزندآوری به عنوان یک رفتار اجتماعی از جمله موضوعاتی است که در طول یک دهه‌ی اخیر به طور روزافزونی در فضای رسانه‌ها مطرح می‌شود. مقاله‌ی حاضر برساخت اجتماعی سیاستهای افزایش فرزندآوری و تفسیر موانع پیش‌رو در فضای رسانه را مطالعه می‌کند. نمونه‌ی بررسی شده متشکل از 705 کاربر اینترنتی در پایگاه‌های خبری ایران است. روش‌شناسی تحقیق مبتنی بر تحلیل محتوای کمی و کیفی است. در بین اخبار مرتبط منتشر شده، 5 خبر که بیشترین مخاطب را داشتند، برای تحلیل انتخاب شدند. تحلیل محتوای کمی نظرات کاربران نشان داد که 7/95 درصد نظرات ارائه شده رویکرد انتقادی، 7/0 درصد رویکردی منفعلانه و 6/3 درصد رویکردی همراهانه در تفسیر موانع فرزندآوری داشتند. همچنین مهم‌ترین مقولات برآمده از تحلیل محتوای کیفی عبارت‌اند از «فرسایش روزافزون اعتماد نهادی و محقق نشدن سیاستهای افزایش فرزندآوری»، «سوء مدیریت جمعیت فعلی»، «احساس ناامنی روانی نسبت به آینده‌ی فرزندان»، «عدم انسجام و ثبات در سیاستهای افزایش فرزندآوری»، «تغییر نگرش‌ها»، « تأکید بر کیفیت به جای کمیت» و «مادی‌گرایی افراطی». مقوله‌ی نهایی نیز عبارت است «نهادینه شدن فرزندآوری پایین» که توان پوشش معنایی یافته‌های پژوهش را دارد. بر اساس نتایج می‌توان گفت که اگر چه رویکرد انتقادی کاربران در خصوص موانع پیش روی فرزندآوری به سیاست‌گذاری و مسئولین مربوط معطوف است، ولی تغییر نگرش و رفتار مردم نقش پررنگ‌تری در نهادینه شدن فرزندآوری پایین در جامعه دارد و این به معنای آن است که تحقق سیاستهای افزایش فرزندآوری، نیازمند توجه سیاست‌گذارن به الگوهای رفتاری نهادینه شده در بین مردم است.
Social Construction of the Policies of Increasing of Childbearing and Leading Obstacles: A Case Study of Internet Users
English Abstract: فرزندآوری به عنوان یک رفتار اجتماعی، از جمله موضوعاتی است که در طول یک دهه‌ی اخیر به‌طور روزافزونی در فضای رسانه‌ها مطرح می‌شود. مقاله حاضر به مطالعه برساخت اجتماعی نقش سیاست‌گذار و جامعه در تفسیر موانع فرزندآوری در فضای رسانه می‌پردازد. نمونه مورد بررسی متشکل از 705 کاربر اینترنتی در پایگاه‌های خبری ایران است. روش‌شناسی تحقیق مبتنی بر تحلیل محتوای کمی و کیفی است. در بین اخبار مرتبط منتشر شده، 7 خبر که بیشترین مخاطب را داشتند جهت تحلیل انتخاب شدند. تحلیل محتوای کمی نظرات کاربران نشان داد که 7/95 درصد نظرات ارایه شده رویکرد انتقادی، 7/0 درصد رویکرد منفعلانه و 6/3 درصد رویکردی همراهانه در تفسیر موانع فرزندآوری داشتند. همچنین مهم‌ترین مقولات برآمده از تحلیل محتوای کیفی عبارتند از «فرسایش روزافزون اعتماد نهادی و محقق نشدن سیاستهای جمعیتی»، «سوء مدیریت جمعیت فعلی»، «احساس ناامنی ذهنی‌ـروانی نسبت به آینده فرزندان»، «عدم انسجام و ثبات در سیاستهای جمعیتی»، «تغییر نگرش‌ها»، « تأکید بر کیفیت به جای کمیت» و «مادی‌گرایی افراطی». مقوله نهایی نیز عبارت است «نهادینه شدن فرزندآوری پایین» که از توان پوشش معنایی یافته‌های پژوهش برخوردار است. بر اساس نتایج می‌توان گفت که اگر چه رویکرد انتقادی کاربران در خصوص موانع پیش روی فرزندآوری معطوف به سیاست‌گذارن و مسئولین دولتی است ولی تغییر نگرش و رفتار مردم نقش پررنگ‌تری در نهادینه شدن فرزندآوری پایین در جامعه دارد و این به معنای آن است که تحقق سیاستهای جمعیتی، نیازمند توجه سیاست‌گذارن به الگوهای رفتاری رایج در بین مردم است As a social behavior, childbearing is one of the issues that has been increasingly appealing to the media over the last decade. This research seeks to study the social construction of the policies of increasing of childbearing and leading obstacles in the media. The sample consists of 705 Internet users of Iranian news websites. The research methodology is based on quantitative and qualitative content analysis. Among the related published news, 5 news with the largest audience were selected for content analysis. Quantitative content analysis of users’ feedback revealed that 95.7% of the comments were critical, 0.7% were passive and 3.6% were positive about the interpretation of barriers to childbearing. The most important issues arising from qualitative content analysis were “increasing erosion of institutional trust and the failure of demographic policies”, “mismanagement of the current population”, “psychologic feeling of insecurity towards the future of children”, “incoherence and instability in population policies”, “changing attitudes”, “emphasis on quality instead of quantity”, and “extreme materialism”. The final category was “institutionalization of low childbearing”, which can semantically cover research findings. Based on the results, it can be stated that although the users’ critical approach to childbearing barriers is directed at policymakers and public officials, change in attitudes and behavior of people has a more significant role in the institutionalization of low childbearing in society. This means that the realization of population policies requires that policymakers pay attention to institutionalized behavioral patterns among people.