چکیده فارسی: اثربخشی شادکامی بر اضطراب، پیشرفت تحصیلی و ارتباط والد ـ فرزندی در دانش آموزان دختر مریم پورسینا1 دکتر خدابخش احمدی2 دکتر عبدالله شفیع آبادی3 چکیده دانش آموزان نوجوان در دوره‌‌ای قرار دارند که یکی از تکالیف مهم کمک به انسجام شخصیت، بهبود روابط، رشد، پیشرفت شخصی و تحصیلی و کاهش ناملایمات در آنها می‌باشد. تحقیق حاضر با هدف سنجش اثربخشی شادکامی و مثبت‌اندیشی بر اضطراب، پیشرفت تحصیلی و ارتباط والد- فرزندی در نوجوانان دختر انجام شده است. روش این پژوهش شبه آزمایشی، با پیش آزمون، پسآزمون با گروه کنترل، و جامعه آماری متشکل از دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمایی بود که پس از اجرای آزمون اضطراب، 60 نفر از آنهایی که اضطراب بالایی داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش در 9 جلسۀ مداخله به روش شادکامی فوردایس شرکت کردند. در پایان از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ اضطراب حالت صفت اسپیلبرگر و پیوند والدینی بود. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله به روش شادکامی و مثبت‌اندیشی، بر مؤلفه‌های اضطراب آشکار، اضطراب پنهان و پیشرفت تحصیلی تأثیر داشته است. همچنین آموزش شادکامی بر ارتباط والد- فرزند مادر مؤثر بوده، ولی بر رابطۀ والد-فرزندی پدران اثری نداشته است. با توجه به اینکه شادکامی به سادگی در زندگی قابل استفاده است به عنوان یک روش مناسب و اثربخش در کاهش اضطراب و افزایش پیشرفت تحصیلی معرفی می‌شود که ممکن است موجب بهبود روابط والد فرزندی نیز بشود. کلیدواژگان: شادکامی، اضطراب، پیشرفت تحصیلی، رابطۀ والد- فرزندی ____________________________________ تاریخ دریافت: 15/6/92 تاریخ پذیرش: 29/4/93 1. کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران poursina2000@yahoo.com 2. دانشیار روانشناسی مشاوره، مرکز تحقیقات علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران kh_ahmady@yahoo.com 3. استاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران
The Impact of Happiness on Anxiety, Academic Achievement and Parent-Child Relationships in Teenage Girls
English Abstract: The Impact of Happiness on Anxiety, Academic Achievement and Parent-Child Relationships in Teenage Girls M. Poursina, M.A. Kh. Ahmadi, Ph D A. Shafi’abadi, Ph D Adolescence is such a critical period that one of our main responsibilities is to help adolescents have integrated personality and promote relations and personal development among them. Hence, the present study was carried out to study the impact of happiness and positive thinking on anxiety, academic achievement and parent-child relationships among teenage girls. Pretest, posttest research design (with control group) was utilized in this quasi-experimental study. The subjects were 60 guidance school girls who obtained the highest scores on the anxiety inventory. The subjects were randomly assigned to experimental (N=30) and control (N=30) groups. The experimental group received 9 sessions of intervention (Fordyce happiness training program). Afterwards, both groups received the posttest. The instrumentation comprised Spielberger STAI-Y as well as Parent-Child Relationship Survey (PCRS). The Data were analyzed through ANCOVA statistical indexes. Results showed that Fordyce program and positive thinking had a significant effect on the components of anxiety and academic achievement. In addition, Fordyce program was effective in promoting mother-child relationships however it was not effective in father-child relationships. Due to the fact that happiness can simply be used in life, it is recommended as a convenient and effective method to reduce anxiety, increase academic achievement, and promote parent-child relationships. Key words: happiness, anxiety, academic achievement, parent-child relationship
Keywords: anxiety , parent-child relationship , happiness , academic achievement .