نویسندگان:

¹دانشیار گروه روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه ازاد اسلامی، قوچان، ایران

چکیده فارسی: اچاق زنان به عنوان یک بزه در ایران، سابقه طولانی قانونی ندارد و جای پای آن را باید در قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب 1383 یافت. با این حال این بزه با دو چالش روبه روست، یکی کم رنگ بودن سرزنش اخلاقی و دیگری تن دادن خودخواسته زن بزه دیده به قاچاق شدن. رضایت بزه دیده به قاچاق، سبب می شود تا هم جامعه و هم مرتکبان، قاچاق را رفتار سرزنش پذیری ندانند و از آنجا که قاچاق بیشتر در کشورهایی که فضای امنیتی یا شرایط بد اقتصادی دارند؛ رخ می دهد، به گونه ای رهایی برای قاچاق شده به شمار می رود. بنابراین سرکوب کیفری قاچاق به ویژه با ضمانت اجراهای سنگین هرچند ضروری است؛ ولی از میان برداشتن پدیده قاچاق زنان در گرو فراهم ساختن امکانات رفاهی همه جانبه و قوانین پیشگیری و پیگیری می باشد.

Women trafficking: A crime against women's dignity Hassan Ālipour

English Abstract: Women trafficking as a crime does not have a long legal history in Iran. It goes back to the Law for Campaign against Human Trafficking ratified in 2004. However, this crime challenges us in two ways: trivialization of the blame and willingness of the women to be trafficked. Willingness for being trafficked leads both the society and the criminals not to consider trafficking as a blamable behavior. Since human trafficking usually takes place in countries with poor economic or security conditions, being trafficked may be considered as a path to freedom. As a result, although legal banishment of trafficking is necessary, elimination of women trafficking is dependent on the provision of all-inclusive facilities for such women and laws for preventing and prosecuting it.